Καθυστερήσεις που προβληματίζουν.

Εάν χρειάζονται δύο μήνες για να συμφωνηθεί και να εφαρμοστεί το πρώτο σετ προαπαιτουμένων όπου το μόνο δύσκολο θέμα είναι η προστασία των δανειοληπτών, πόσος χρόνος θα απαιτηθεί για το επόμενο, που έχει ασφαλιστικό, φορολογικό, συμπληρωματικά δημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο 2016-2018, το νέο ταμείο αποκρατικοποιήσεων»; 

Το ερώτημα που θέτει στέλεχος της τρόικας αντανακλά τον προβληματισμό που υπάρχει στους πιστωτές για τη δέσμευση της Αθήνας στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, είτε λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης, είτε λόγω αδυναμίας κάποιων υπουργείων να επεξεργαστούν και να παρουσιάσουν προτάσεις. Είναι ενδεικτικό ότι τις προηγούμενες ημέρες και παρά την πίεση που προκαλούσε -και στις δύο πλευρές- η ανακεφαλαιοποίηση, η διαδικασία άρχισε να επιταχύνεται όταν στη διαπραγμάτευση και για τα «κόκκινα» δάνεια ενεπλάκη το υπουργείο Οικονομικών, αν και το θέμα είναι της αρμοδιότητας του υπουργείου Οικονομίας.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, κυβέρνηση και πιστωτές δεν είχαν κατορθώσει να γεφυρώσουν τις διαφορές τους για τους πλειστηριασμούς και τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Ωστόσο, και οι δύο πλευρές εμφανίζονταν αισιόδοξες ότι έως την Κυριακή θα βρεθεί κοινός τόπος.

Αλλωστε, η απόσταση που χώριζε Αθήνα και τρόικα παρέμενε σημαντική. Στο θέμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, η κυβέρνηση είχε προτείνει να εξαιρούνται τα ακίνητα με αντικειμενική αξία 180.000 ευρώ για άγαμο, η οποία έφθανε τα 305.000 ευρώ για 5μελή οικογένεια. Επίσης, το εισοδηματικό κριτήριο θα καθοριζόταν από τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης (16.164 ευρώ ετησίως) οι οποίες θα πολλαπλασιάζονταν με έναν συντελεστή που είτε θα ξεκινούσε από 1,7 και θα μειωνόταν σταδιακά σε 1,5, είτε θα ήταν 1,6 σταθερός για τρία χρόνια. Με τα κριτήρια αυτά εξαιρούνται των πλειστηριασμών το 56% των ιδιοκτητών κατά μέσο όρο. Αλλά οι δανειστές επέμεναν για μικρότερο ποσοστό και εξεταζόταν στο πλαίσιο αυτό η περαιτέρω μείωση του ορίου της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων κατά 30.000 ευρώ.

Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα» δάνεια, η κυβέρνηση δεχόταν την πώληση μεγάλων επιχειρηματικών, αλλά όχι σε ξένα επενδυτικά κεφάλαια (funds). Πρότεινε τη σύμπραξη τραπεζών και funds για την εξαγορά των δανείων, ενώ ενεργό ρόλο στην όλη διαδικασία θα έχει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), η οποία θα αδειοδοτεί τους φορείς που θα αγοράζουν τα δάνεια και θα ελέγχει την όλη διαδικασία. Επίσης, η Αθήνα πρότεινε να μην πωλούνται στεγαστικά και δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά η τρόικα αντιτίθετο, τουλάχιστον στην εξαίρεση των μικρομεσαίων.

Πάντως, μόλις κλείσει το πρώτο πακέτο (υπήρχαν και τα ανοικτά ζητήματα του ΦΠΑ στην εκπαίδευση και των αλλαγών στις φορολογικές ρυθμίσεις), θα πρέπει να καθοριστεί το δεύτερο, το οποίο από την άποψη του πολιτικού κόστους θα είναι πιο βαρύ από το πρώτο, έστω κι αν απελευθερώνει πολύ λιγότερα κεφάλαια, μόλις 1 δισ. ευρώ. Τα νέα μέτρα θα αφορούν:

1. Τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Η κυβέρνηση θα κληθεί να προχωρήσει σε περικοπές της τάξης των 700 εκατ. ευρώ σε συντάξεις. Για να αποφύγει μέρος των περικοπών, το κυβερνητικό επιτελείο αναζητεί και ισοδύναμα μέτρα, μεταξύ των οποίων και η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών. Κάτι που έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στους δανειστές που θεωρούν ότι με τον τρόπο αυτό θα πληγεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

2. Αλλαγή του φορολογικού καθεστώτος. Στο επίκεντρο είναι η αναδιάρθρωση της φορολογίας εισοδήματος των φυσικών και νομικών προσώπων.

3. Νέα μέτρα. Στο πλαίσιο της διασφάλισης της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων του 2016 και 2017 η κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει νέα μέτρα και να τα περιλάβει στον προϋπολογισμό του 2016 (θα πρέπει να κατατεθεί έως τις 21 Νοεμβρίου) και στο επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα (θα κατατεθεί λίγο αργότερα).

4. Νέο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Θα πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί η Ομάδα Δράσης που θα αναλάβει τη δημιουργία του Ταμείου. Οι δανειστές το θεωρούν κρίσιμης σημασίας ζήτημα, καθώς τα περιουσιακά στοιχεία που θα διαχειριστεί θα αποτελέσουν την εγγύηση για τα δάνεια του τρίτου Μνημονίου.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ