Με τα φρένα... σπασμένα φουλ για τον κατήφορο !

Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε» έγραφε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός και γινόταν τότε -αλλά και σήμερα- επίκαιρος όσο ποτέ. Και πράγματι, ο ελληνικός λαός στις εκλογές του Σεπτεμβρίου κοίταξε μπρος του και είδε γκρεμό (η Ν.Δ. του Σαμαρά), κοίταξε πίσω του και είδε ρέμα (το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου).

Γι' αυτό αποφάσισε να κοιτάξει... αριστερά του, μπας και γλιτώσει και από τα δύο. Και αντί για αυτό βλέπει μια κυβέρνηση με σπασμένα τα φρένα να πορεύεται στη λεωφόρο της καταστροφής, έχοντας βάλει όλους τους Ελληνες και τις Ελληνίδες μέσα στο λεωφορείο του μνημονιακού τρόμου. Αντί να βάλει τη χώρα, αν όχι στο ρελαντί, έστω στην ευθεία, συνεχίζει να πατάει... γκάζι με μέτρα και φόρους που κόβουν την ανάσα και το μόνο που θα καταφέρουν στο τέλος είναι να μας ρίξουν στον γκρεμό και στο ρέμα ταυτόχρονα.

Κάποιοι έχουν μπερδέψει το φρένο με το γκάζι και βρίσκονται σε ένα παραλήρημα να σκαρφίζονται φόρους και χαράτσια, για να τα βαπτίσουν ισοδύναμα. Μπροστά σε αυτά που έρχονται ο ΕΝΦΙΑ του Σαμαροβενιζέλου θα μοιάζει με... σκάσιμο του λάστιχου μπροστά στο κάψιμο του κινητήρα που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Το μνημονιακό τούνελ που ακολουθούν, και μάλιστα με ταχύτητα, στο τέλος του δεν έχει φως αλλά το απόλυτο σκοτάδι της φτωχοποίησης των Ελλήνων. Αντί να αλλάξουν δρόμο, μπας και σωθεί αυτή η χώρα, ακολουθούν λάθος διαδρομή.

Θεωρούν ότι όσοι Ελληνες κατά το απωθημένο τους έχουν μια δουλειά και λαμβάνουν έναν μισθό, για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, ή έχουν ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο (που τα πήραν σε άλλες εποχές και τα χρωστάνε ακόμη) είναι πλούσιοι και πρέπει να τους τιμωρήσουν.

Ο σταλινισμός στο απόλυτο μεγαλείο του. Το μόνο όραμά τους είναι να τους φτωχοποιήσουν περισσότερο από ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι, για να είναι απόλυτα ελεγχόμενοι. Και να ευχαριστούν τον... πατερούλη που θα τους βρει μια καμαρούλα και μια δουλίτσα για να μη μένουν στον δρόμο.

Η Σοβιετία στο απόγειό της με χορηγό τους θεσμούς, που ούτε θέλουν ούτε τους συμφέρει να καταλάβουν ότι αυτή η συνταγή είναι δηλητήριο και οδηγεί σε θάνατο την Ελλάδα. Βλέπεις, η νομενκλατούρα (ντόπια και εισαγόμενη) και τότε και τώρα περνούσε μια χαρά. Βλέπεις, ο Γκρούεζας (στην πολύ παλιά και διδακτική ελληνική ταινία) το είχε λύσει νωρίτερα. Στην ερώτηση «τι δουλειά κάνεις;» απαντούσε γελώντας: «Είμαι του κόμματος...»

ΝΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ