Η Πολεμική Αεροπορία ζητά το "ποσοστό" της από το Eurocontrol.

Επειδή το ταμείο είναι μείον προσπαθούν να βρούν πόρους για να ενισχυθεί.

Άρθρο του υποπτεράρχου ε.α Παναγιώτη Δημητριάδη

«Ρήγμα» στο Μετοχικό Ταμείο Αεροπορίας (ΜΤΑ)

Πάνω από 20.000.000 εκ. ευρώ είναι οι ετήσιες απώλειες του ΜΤΑ από τη μη απόδοση των οφειλόμενων τελών προσγείωσης των πολιτικών αεροσκαφών στα αεροδρόμια της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.) αλλά και τη μη απόδοση μέρους των τελών που εισπράττει η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) από το Eurocontrol. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της ΥΠΑ και του Eurocontrol από το 2001 -2010 στα αεροδρόμια της Π.Α. προσγειώθηκαν πάνω από 1.300.000 πολιτικά αεροσκάφη, ενώ μόνο για το 2010 πάνω από 130.000 αεροσκάφη.

Η μη εφαρμογή της Υπουργικής Απόφασης ΦΕΚ Β’ 958/22-5-2009 για να καταβάλουν οι αεροπορικές εταιρίες αλλά και ιδιώτες στα αεροδρόμια της Π.Α. τέλη προσγείωσης αλλά και του ΦΕΚ Β’ 1109/3-6-11 παρ.&6.3 που αφορά στην εξασφάλιση Πυροσβεστικού οχήματος σε περίπτωση ανεφοδιασμού καυσίμου πολιτικών αεροσκαφών, έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια εσόδων εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, όταν τα έσοδα μόνο από το EUROCONTROL τα οποία εισπράττει η ΥΠΑ και το Υπουργείο Μεταφορών εις βάρος του ΜΤΑ και της Π.Α. για το 2010 ήταν πάνω από 240 εκ. ευρώ ενώ το 2009 ξεπερνούσαν τα 500 εκ. ευρώ. (Η μεγάλη διαφορά οφείλεται στην αλλαγή του cost unit σύμφωνα με τα στοιχεία και την έκθεση του EUROCONTROL Σεπ. 2011).

Στα αεροδρόμια της Π.Α. όπου συνυπάρχουν και κρατικοί αερολιμένες όπως στα Χανιά, στον Άραξο, στη Ν. Αγχίαλο, στην Καλαμάτα, στη Σκύρο, στη Λήμνο και αλλού, οι παρεχόμενες υπηρεσίες εναερίου κυκλοφορίας, τα μέσα διάσωσης, η χρήση και η συντήρηση, διαδρόμου προσγείωσης – απογείωσης, οι επικοινωνίες, η ασφάλεια υλικών και εγκαταστάσεων αλλά και το πλήθος άλλων υπηρεσιών είναι της Π.Α. εκτός της στάθμευσης καθότι η πίστα στάθμευσης ανήκει στη ΥΠΑ.

Επιπλέον, από τα στοιχεία του EUROCONTROL φαίνεται ότι ο εναέριος χώρος της Ελλάδος δέχεται καθημερινά πάνω από 1.900 πτήσεις εκ των οποίων το 38% είναι υπερπτήσεις και το 62% προσγειώνεται – απογειώνεται στα ελληνικά αεροδρόμια. Ετησίως από τις 700.000 πτήσεις εντός του FIR Αθηνών το οποίο καλύπτει μία έκταση 584.000 τ. χλμ., το σύνολο των πτήσεων που προσγειώνεται –απογειώνεται από τα ελληνικά αεροδρόμια κυμαίνεται πάνω από 400.000 ενώ το 30% αυτών προσγειώνονται-απογειώνονται σε αεροδρόμια της Π.Α.

Στην πράξη η ΥΠΑ διαλαλεί ότι έχει έσοδα από το Εurocontrol προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα, όμως τα έσοδα αυτά είναι βάσει συμφωνίας που έχει υπογράψει η χώρα όπως και τα άλλα κράτη της Ε.Ε. για την παροχή υποστήριξης εναέριας κυκλοφορίας, χρήση ραδιοβοηθημάτων και λοιπή υποστήριξη στις αεροπορικές εταιρίες. Το τέλος του Eurocontrol πληρώνεται από τις αεροπορικές εταιρίες ανάλογα με την απόσταση που διένυσε ένα αεροσκάφος εντός του FIR και στη συνέχεια το αποδίδει μετά από τις σχετικές κρατήσεις στην αντίστοιχη ΥΠΑ του κράτους μέλους.

Επιπρόσθετα η ΥΠΑ έχει έσοδα από τα τέλη προσγείωσης- στάθμευσης (ΤΧΑ.,ΤΔ, ΤΕΑΑ) κ.λπ. τα οποία προσαυξάνονται ανάλογα με την περίοδο και το ωράριο εργασίας του προσωπικού. Το παράδοξο είναι ότι αν και το εμπλεκόμενο προσωπικό και τα διατιθέμενα μέσα ανήκουν στην Π.Α., όταν αφορά σε προσγείωση σε αεροδρόμια της Π.Α., η ΥΠΑ εκμεταλλευομένη πιθανώς την άγνοια των εν λόγω διαδικασιών από μέρους της Π.Α. απέφευγε συστηματικά την ενημέρωση επί των σχετικών διαδικασιών αλλά και της απόδοσης των εσόδων που προβλέπονται.

Το προσωπικό της Π.Α. και ειδικότερα οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας αν και στο παρελθόν είχαν προσφύγει στη δικαιοσύνη για το καθεστώς της ΥΠΑ δεν εισακούστηκαν και αυτό γεννά ερωτηματικά, όσον αφορά στον λόγο που η Π.Α. δεν ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί για το ισχύον καθεστώς προκειμένου να έχει έσοδα το ΜΤΑ, αλλά και να δικαιώσει το προσωπικό που προσφέρει υπηρεσίες στις ιδιωτικές αεροπορικές εταιρίες εδώ και δεκαετίες.

Η μη παροχή διευκρινιστικών οδηγιών εκ μέρους της Π.Α. προς τις Μονάδες για τον τρόπο συγκέντρωσης των τελών από τις ιδιωτικές εταιρίες έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα να αδυνατεί να υλοποιήσει τις υπουργικές αποφάσεις. Σε αυτό θα βοηθούσαν πέραν μίας διυπουργικής απόφασης, και οι πρακτικές που εφαρμόζουν οι άλλες πολεμικές αεροπορίες οι οποίες εδώ και χρόνια έχουν θεσπίσει σχετικές διαδικασίες. Πλην Π.Α. Ένα ερώτημα στους Αεροπορικούς Ακολούθους θα αποδείκνυε την απλότητα των διαδικασιών...

Στο νέο Μνημόνιο στη σελίδα 437 στο τμήμα «Ελλάδα - Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής» αναφέρεται ότι από το Μάρτιο του 2012 έως τέλος Δεκεμβρίου, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει τη διαδικασία για την παραχώρηση των περιφερειακών αεροδρομίων αλλά και των κρατικών αερολιμένων που βρίσκονται στο χώρο των στρατιωτικών αεροδρομίων. Συνεπώς εύλογη είναι η ανησυχία για το ποιος θα είναι ο επόμενος που θα καρπώνεται τα κέρδη από την παροχή υπηρεσιών από τα αεροδρόμια της Π.Α.; Η Π.Α. από χθες έπρεπε να είναι προετοιμασμένη να διεκδικήσει τα αυτονόητα.

Το ΜΤΑ το 2010 σε ανακοίνωση του γενικού διευθυντή ανέφερε ότι το ΜΤΑ έχει οικονομικά προβλήματα και για να αντεπεξέλθει πρότεινε την αύξηση της παραμονής στην υπηρεσία των μετόχων, αλλαγή της νομοθεσίας κ.λπ. Το 2012 ο ίδιος απερχόμενος γενικός διευθυντής πρότεινε τη μείωση των μερισμάτων, αύξηση των κρατήσεων και θυμήθηκε και τα έσοδα από την εκμετάλλευση των αεροδρομίων από τις αεροπορικές εταιρίες, ενώ η πρόσφατη ανακοίνωση περί κουρέματος ουδεμία εισήγηση έχει. Δηλαδή τι μας λέει το ΜΤΑ; Τίποτα περισσότερο από την ίδια εφαρμοζόμενη οριζόντια οικονομική πολιτική μείωσης μισθών και συντάξεων που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Αυτή η πολιτική δεν απαιτεί υψηλό δείκτη νοημοσύνης ούτε Master και Doctora. Το ΜΤΑ μέχρι σήμερα δεν έχει υποβάλει καμία σοβαρή πρόταση για τη μείωση των εξόδων και αύξηση των εσόδων. Δεν είναι μακριά ο χρόνος όπου έδινε δώρο μερίσματος χωρίς καμία νομοθετική ρύθμιση προκειμένου να λαμβάνουν οι τότε μερισματούχοι, και να αφήσουν το ταμείο άδειο για τους επόμενους μετόχους και μερισματούχους που αγωνιούν για το μέλλον των οικογενειών τους.

Ακόμα και σήμερα που η κατάσταση παραπέμπει στην αρχαία τραγωδία του Ευριπίδη «Τρωάδες», και παρά το κούρεμα του ταμείου, υπάρχουν λύσεις, όπως:

α. Της απόδοσης των κονδυλίων από την ΥΠΑ και το EUROCONTROL για χρήση και παροχή υπηρεσιών των αεροδρομίων της Π.Α. πριν είναι αργά.

β. Την ενοικίαση του αγωγών καυσίμου και από ιδιωτικές εταιρίες (που μπορούν να αποκτήσουν οφέλη όλα τα ταμεία) κατά περίπτωση και αυτό φαίνεται από τον τρόπο διαχείρισης της Εταιρία Αγωγού Καυσίμου Αθηνών, που εκμεταλλεύεται τον αγωγό καυσίμου μήκους 53.6 χλμ.

γ. Την εκμετάλλευση εκτάσεων των αεροδρομίων της ηπειρωτικής χώρας όπου και η μεγάλη ζήτηση, για εταιρίες πράσινης ενέργειας.

δ. Την επικαιροποίηση με νέα τοπογραφικά και αεροφωτογράφιση όλων των καλλιεργησίμων εκτάσεων.

ε. Την αυστηρή πολιτική στην εκποίηση των ανακυκλώσιμων υλικών με σύναψη συμβάσεων και αναθεώρηση του κανονισμού εκποίησης...

Επίσης την έξυπνη εκμετάλλευση των λοιπών περιουσιακών στοιχείων αλλά και την εφαρμογή πρακτικών άλλων κρατών ώστε και το Ταμείο να αποκτήσει έσοδα αλλά και το προσωπικό να διευκολυνθεί και να λύσει μέρος των σοβαρών προβλημάτων που το απασχολεί. Ποτέ δεν είναι αργά.

Όμως η ατολμία, η αναποφασιστικότητα, η έλλειψη σοβαρών προτάσεων, η μη δυνατότητα να δει η ηγεσία της Π.Α. και η διοίκηση του ΜΤΑ πέρα από τον ορίζοντα των προβλημάτων, οδήγησε το Μετοχικό Ταμείο σε βαθύ ρήγμα!

Δημοσίευμα στην Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»