Πως ένα Radar διαδρομής, χωρίς να λειτουργήσει ποτέ, κατέληξε να γίνει ανταλλακτικά.

Είναι απορίας άξιο, πως ένα  radar διαδρομής υψίστης επιχειρησιακής σημασίας, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση των αρμοδίων, το οποίο εκ του αποτελέσματος δεν λειτούργησε ποτέ, μετά την παρέλευση πολλών ετών, χαρακτηρίστηκε μη αναγκαίο;

PROJECT PATROCLOS

Τ o project PATROCLOS αφορούσε την προμήθεια τεσσάρων συστημάτων Τερματικών RADAR μαζί με σύστημα επεξεργασίας δεδομένων radar (RDPS-Radar Data Processing System) και δεδομένων πτήσης (FDPS- Flight Data Processing System) και σύστημα απεικόνισης (ODS- Operational Display System). Η εγκατάσταση των αναφερόμενων συστημάτων έγινε στα τέσσερα διεθνή  αεροδρόμια της χώρας (πλην Αθηνών) και συγκεκριμένα στα αεροδρόμια Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου, Ρόδου και Κέρκυρας.

Διαδικασία διαγωνισμού και προμήθειας.

Η προμήθεια υλοποιήθηκε με την μέθοδο του ανοικτού διαγωνισμού και την επιλογή της πλέον συμφέρουσας προσφοράς.

Οι προδιαγραφές οι οποίες δημοσιεύτηκαν από την ΥΠΑ ήταν ανοικτές σε όλες τις χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες, παλαιότερες ή νεότερες ώστε να μην αποκλείεται από την αρχή κάποιος κατασκευαστής.

Αυτό, σε συνδυασμό με την μέθοδο αξιολόγησης  (πλέον  συμφέρουσα προσφορά) οδήγησε στην προμήθεια  συστημάτων RADAR  παρωχημένης τεχνολογίας τα οποία προσφέρθηκαν σε πιο  συμφέρουσα τιμή.

Συντήρηση-Διαθεσιμότητα

Η συντήρηση των συστημάτων αυτών, λόγω της παρωχημένης τεχνολογίας τους, απαιτεί την απασχόληση τεχνικού προσωπικού για μεγάλα χρονικά διαστήματα ( χρονοβόρες διαδικασίες προληπτικής συντήρησης , συχνές και δυσεπίλυτες βλάβες)  και είναι εξαιρετικά δαπανηρή ( αντικατάσταση ακριβών αναλώσιμων ανταλλακτικών όπως η λυχνία THYRATRON).

Συμπεράσματα

Η ΥΠΑ προμηθεύτηκε φτηνά συστήματα παλαιάς όμως τεχνολογίας, τα οποία άλλες χώρες την ίδια εποχή τα αντικαθιστούσαν με άλλα νεώτερης τεχνολογίας.

Τα αναφερόμενα συστήματα  ήταν επαρκή για τις υπάρχουσες ανάγκες της εποχής πλην όμως η διατήρησή τους σε λειτουργία ακόμη και σήμερα, κόστισε και εξακολουθεί να κοστίζει πολύ στην ΥΠΑ σε ανθρώπινο δυναμικό και χρήμα.

Επέκταση της σύμβασης

Με τη μέθοδο της επέκτασης της σύμβασης (option)  εγκρίθηκε και υλοποιήθηκε η προμήθεια ακόμη τριών Δευτερευόντων Radar διαδρομής MSSR ( project PHAROS), με τα οποία ολοκληρώθηκε η κάλυψη του εναερίου χώρου από συστήματα «Επιτήρησης» ( μαζί με τα ευρισκόμενα σε λειτουργία συστήματα Radar της εταιρείας THOMSON-CSF, Σύμβαση 1/91).

PHAROS θέση THASOS

Ένα από τα τρία MSSR του project  PHAROS ( απευθείας ανάθεση  1998 – 2000 ) και συγκεκριμένα αυτό της Θάσου εγκαταστάθηκε αρχικά μερικώς και όχι ολοκληρωμένα σύμφωνα με τη σύμβαση στη θέση Υψάρι.

Το μέγα λάθος που δείχνει πολύ καθαρά ότι όλα έγιναν με πολλή προχειρότητα και ενδεχομένως και με σκοπιμότητα, είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε ολοκληρωμένη μελέτη και εξ αυτού δεν συντάχθηκαν οι απαραίτητες περιβαλλοντικές μελέτες.

Κανείς από τους αρμόδιους της ΥΠΑ δεν έλαβε υπόψη του ότι ο επιλεγμένος χώρος εγκατάστασης του RADAR, ήταν ενταγμένος με πρόταση της Ελληνικής Κυβέρνησης στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000.

Το ραντάρ αυτό δεν εγκαταστάθηκε πλήρως, ούτε φυσικά  παρελήφθη ως έργο και πολύ περισσότερο δεν λειτούργησε ποτέ λόγω έντονων αντιδράσεων της τοπικής κοινωνίας  για λόγους  « προστασίας της υγείας» των κατοίκων της Θάσου.

Το σύνθημα το οποίο κυριαρχούσε σε όλη την κοινωνία της Θάσου τότε ήταν

 «Αρέσει δεν αρέσει το Ραντάρ θα πέσει».
 

 

Από ότι δείχνει και η φωτογραφία αυτό δεν ήταν μόνο σύνθημα, ήταν αδιαπραγμάτευτη επιλογή των κατοίκων, οι οποίοι αποφασισμένοι και "ανενόχλητοι" το προετοίμαζαν για να πέσει.

Τα παραπάνω τα επιβεβαιώνει και η αναφορά στο τεύχος του περιοδικού των Ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας τον Ιανουάριο του 2004.

ΤΕΥΧΟΣ Ε.Ε.Κ by martyriariko

  

«Σε εξέλιξη βρίσκεται η πλήρης κάλυψη του FIR με κεφαλές ραντάρ, σύμφωνα με το πρόγραμμα ΡΗΑRΟ. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει την εγκατάσταση και λειτουργία 3 LONG RAGE RADAR στις θέσεις: Αττάβυρος, Κάρπαθος και Θάσος

Από αυτά

α) Το ραντάρ της Καρπάθου λειτουργεί εδώ και 2 χρόνια,

β) Στο ραντάρ της Ρόδου (Αττάβυρος) έγινε ήδη ο από αέρας έλεγχος της σωστής λειτουργίας (ΡΑΤ) και εκτιμάται ότι πολύ σύντομα θα καταστεί επιχειρησιακό,

γ) Στη Θάσο, η υλοποίηση της εγκατάστασης εκκρεμεί εδώ και 3 χρόνια. Είχαν φτιαχτεί όλες οι οικοδομικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, αλλά αυτές καταστράφηκαν από κατοίκους της περιοχής που προφασίστηκαν περιβαλλοντικούς λόγους. Γι αυτό η κατασκευάστρια εταιρεία ζητά αποζημιώσεις τόσο για την καταστροφή των υλικών, όσο και για τις καθυστερήσεις στην πρόοδο των εργασιών.

Το ραντάρ αυτό θεωρείται μεγάλης σημασίας, αφού θα προσφέρει επιπλέον κάλυψη στο Β.Α τμήμα του FIR, ιδίως σε περίπτωση απομάκρυνσης για στρατιωτικούς λόγους της κεφαλής του Πηλίου. Φυσικά εναπόκειται στην πολιτική βούληση του Υπουργείου Μεταφορών να προχωρήσει στη ρύθμιση των εκκρεμοτήτων. Επίσης, υπηρεσιακοί παράγοντες, γνώστες της σύμβασης εκτιμούν, ότι η μη ενεργοποίηση του ραντάρ της Θάσου μέχρι 31/12/2004, βάζει σε κίνδυνο τη χρηματοδότηση όλων των projects της ΥΠΑ στο ταμείο συνοχής».

Είναι γεγονός ότι η επιλογή του χώρου εγκατάστασης του RADAR μαζί με τις ανυποχώρητες αντιδράσεις των κατοίκων της Θάσου, οδήγησαν πολλούς πολιτικούς να συμπαρασταθούν στον αγώνα των κατοίκων και να αναδείξουν το όλο θέμα τόσο στο Ελληνικό όσο και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Χαρακτηριστική είναι η γραπτή ερώτηση του Ευρωβουλευτή Αλαβάνου, την οποία υπέβαλε την 28 Μαΐου 2001, αλλά και η απάντηση της επιτρόπου.

 Θέμα:  Εγκατάσταση ραντάρ στο Υψάρι Θάσου

Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και το Υπουργείο Μεταφορών αποφάσισαν την εγκατάσταση ραντάρ εμβαδού 130 τμ και περίφραξης 3 000 τμ στο όρος Υψάριο της νήσου Θάσου που έχει προταθεί για το δίκτυο Νατούρα 2000, με αποτέλεσμα να εγερθούν διαμαρτυρίες από τον Δήμαρχο Θάσου και τους κατοίκους του νησιού για αλλοίωση και κακοποίηση του περιβάλλοντος, για την επικείμενη εξαφάνιση των προστατευόμενων φυτών και για τους κινδύνους από την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία.

Σε καταγγελία τους στην εισαγγελία Καβάλας, κάτοικοι του νησιού, αναφέρουν διάφορες παρατυπίες όπως ότι κατά την εκτέλεση του έργου δεν τηρήθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι που τέθηκαν από τον Νομάρχη, δεν ελήφθη η απαιτούμενη άδεια από την αρχαιολογική υπηρεσία και παραβιάζονται οι νόμοι για την προστασία του περιβάλλοντος.

Προκειμένου να προστατευθεί η περιοχή που χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, ερωτάται η Επιτροπή:

1.Έχουν εξετασθεί εναλλακτικές λύσεις για την εγκατάσταση του ραντάρ;

2.Μπορεί να εξετάσει εάν οι εργασίες στο Υψάρι είναι σύννομες με τις διατάξεις που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος, όπως η οδηγία 92/43/ΕΟΚ(1) και εάν αυτό δεν συμβαίνει να παρέμβει ώστε να αποτραπεί η εγκατάσταση του ραντάρ και να αποκατασταθεί το τοπίο;

Η απάντηση της κ. Wallström Εξ ονόματος της Επιτροπής που έγινε στις 10 Ιουλίου 2001 ανέφερε.

«Το όρος Υψάρι της Θάσου είναι ένας τόπος που έχει προταθεί από τις ελληνικές αρχές, βάσει της οδηγίας για τα ενδιαιτήματα, οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, σχετικά με τη διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, για να συμπεριληφθεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000. Για το λόγο αυτό, οι εθνικές αρχές πρέπει να μεριμνούν ώστε οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε αυτόν να μην είναι επιζήμιες για την αξία διατήρησης του.

Η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να ενημερώσει το αξιότιμο μέλος του Κοινοβουλίου εάν εξετάστηκαν εναλλακτικές λύσεις για το σχετικό έργο γιατί αυτή η εξέταση εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Ωστόσο, για να μπορέσει η Επιτροπή να διερευνήσει ικανοποιητικά τα καταγγελλόμενα, καλεί το αξιότιμο μέλος να κοινοποιήσει πιο συγκεκριμένα στοιχεία όσον αφορά την πιθανή επίπτωση του εν λόγω έργου στον ως άνω τόπο του Natura 2000».

Στην προσπάθειά τους οι αρμόδιοι της ΥΠΑ μετά την παρέλευση πολλών ετών το έτος 2008, προκειμένου να εκτονώσουν την κατάσταση και να εγκαταστήσουν το σύστημα όπου αυτό ήταν «επιτρεπτό» να γίνει, αποφάσισαν να προβούν  σε αποσυναρμολόγηση του Ραντάρ. Αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα σημαντικού επιπλέον κόστους για την ΥΠΑ, τόσο σε ότι αφορά στην αποξήλωση και μεταφορά του όσο και στο επιπλέον κόστος εγκατάστασης που θα απαιτούσε η κατασκευάστρια εταιρία.  

Η νέα θέση που επιλέχθηκε για την εγκατάσταση του αποξηλωμένου PADAR ήταν η Λήμνος η θέση «Παναγιά». Και εκεί επιχειρήθηκε να εγκατασταθεί, αλλά οι σθεναρές αντιδράσεις των κατοίκων ήταν τέτοιες που παρόλο που εγκαταστάθηκε και ηλεκτροδοτήθηκε, ποτέ δεν λειτούργησε.

Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν τα συνθήματα αλλά και τη πρόθεση των κατοίκων του χωριού Παναγιά, να μην επιτρέψουν να λειτουργήσει το RADAR.

 

 

Με όλα αυτά, η χώρα έχανε πολύτιμους πόρους από το συγκεκριμένο πρόγραμμα (χρηματοδότηση από τα προγράμματα στήριξης της Ε.Ε), φαινόταν για ένα ακόμη θέμα ανακόλουθη και ανήμπορη, αλλά το κυριότερο άφηνε «κενά» σε ένα νευραλγικό κομμάτι του εναερίου χώρου τόσο για επιχειρησιακούς όσο και για Εθνικούς λόγους.

Στις 14/02/2010 η εφημερίδα το ΠΑΡΟΝ δημοσίευσε το παρακάτω άρθρο.

 

 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Συνεχίζονται και σήμερα οι αρπαχτές...

 

Σκάνδαλο η τοποθέτηση ραντάρ της ΥΠΑ στη Λήμνο αξίας 50.000.000 ευρώ

Καθώς η κυβέρνηση επιχειρεί να σώσει την υπό κατάρρευση οικονομία και να περιορίσει τις δημόσιες σπατάλες, οι προσπάθειες για διαχρονικές «αρπαχτές», που δεν έχουν «χρώμα», φαίνεται να συνεχίζονται με έντονο ρυθμό.

Ένα τέτοιο παράδειγμα, που αφορά σε ειδικά θέματα, μακράν του άμεσου ενδιαφέροντος του μέσου φορολογούμενου πολίτη, που επιβαρύνει όμως τον δημόσιο κορβανά, αναδεικνύεται σε σύσκεψη που έγινε τον Ιανουάριο του 2010. Η σύσκεψη έγινε μεταξύ της ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) και του ΓΕΑ για τα βυθιζόμενα συρματόσχοινα ανάσχεσης των πολεμικών αεροσκαφών και για την εγκατάσταση ραντάρ της ΥΠΑ στη Λήμνο, συνολικής δαπάνης άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ.

Σύμφωνα με το πρακτικό της σύσκεψης και τους ογκώδεις φακέλους, η ΥΠΑ ζήτησε από το ΓΕΑ την εγκατάσταση ραντάρ της ΥΠΑ στον χώρο του ήδη υπάρχοντος στρατιωτικού ραντάρ στη Λήμνο. Η εγκατάσταση του ραντάρ της ΥΠΑ στη Λήμνο, δαπάνης πάνω από 50 εκατ. ευρώ, αποτελεί σκάνδαλο, διότι από τη Λήμνο όχι μόνον δεν καλύπτονται οι απαιτήσεις της εναέριας κυκλοφορίας της ΥΠΑ, αλλά δημιουργείται επιπλέον και εθνικό πρόβλημα. Η προμήθεια του ραντάρ αυτού έγινε το 1998 με κριτήριο να εγκατασταθεί αποκλειστικά και μόνον στην περιοχή της Θάσου, η οποία, σύμφωνα με την ΥΠΑ, «αποτελεί θέμα υψίστης προτεραιότητας». Και αυτό γιατί μόνον από τη Θάσο θα μπορούσε η ΥΠΑ να καλύψει τον νεκρό τομέα ραντάρ που υπάρχει στην κεντρική και δυτική Μακεδονία, όπως φαίνεται και στο διάγραμμα κάλυψης ραντάρ της ΥΠΑ.

Η προμήθεια του ραντάρ έγινε με εθνική δαπάνη και από το Ταμείο Συνοχής, χωρίς όμως να γίνει προηγουμένως ο έλεγχος εφικτότητας για την εγκατάστασή του στη Θάσο. Οι κάτοικοι της νήσου αντέδρασαν, η εγκατάσταση κατέστη αδύνατη, γεγονός που επέβαλε την ακύρωση της προμήθειας του ραντάρ. Παρά ταύτα, το ραντάρ αποφασίστηκε να εγκατασταθεί πάση θυσία σε μια περιοχή – ενδεχομένως λόγω «ειδικών δεσμεύσεων»...

Αποφασίστηκε λοιπόν να εγκατασταθεί στον ίδιο χώρο με το στρατιωτικό ραντάρ της Λήμνου, χωρίς όμως να καλύπτει τις επιχειρησιακές απαιτήσεις της ΥΠΑ για τις οποίες έγινε η προμήθεια.

Έτσι το ένα ραντάρ στη Λήμνο… θα κοιτάει το άλλο και τα δύο μαζί θα γελάνε με την ελληνική οικονομική κατάντια. Χώρια που η τυχόν εγκατάσταση του πολιτικού ραντάρ στη Λήμνο θα ενισχύσει τη θέση της Άγκυρας περί αποστρατιωτικοποίησης της Λήμνου (θα ήταν καλύτερα να το εγκαταστήσουν στον Λυκαβηττό, για να βλέπουμε τουλάχιστον τις αποδράσεις του Παλαιοκώστα από τον Κορυδαλλό)

Από την άλλη πλευρά, το ΓΕΑ πρότεινε στη σύσκεψη τη χρηματοδότηση από την ΥΠΑ της προμήθειας και εγκατάστασης συστημάτων βυθιζόμενων συρματόσχοινων ανάσχεσης τν μαχητικών αεροσκαφών για τα αεροδρόμια της Ανδραβίδας και της Χρυσούπολης, στο πλαίσιο της άσκησης του δικαιώματος προαίρεσης (option) της υπάρχουσας σύμβασης.

Το θέμα των βυθιζόμενων συρματόσχοινων (με το οποίο το «Π» έχει ασχοληθεί στο παρελθόν) αποτελεί αμαρτωλή και θλιβερή ιστορία.

Το 2005 έγινε διαγωνισμός από την Πολεμική Αεροπορία για την προμήθεια 8 συστημάτων βυθιζόμενων συρματόσχοινων και 4 με προαίρεση, με χρηματοδότηση της ΥΠΑ, για τα αεροδρόμια κοινής χρήσης ΓΕΑ και ΥΠΑ, όπως για παράδειγμα αυτό της Σούδας. Στον διαγωνισμό μειοδότησε μια εταιρεία σουηδικών συμφερόντων και όχι μια αμερικανική, η οποία από το 1965 έχει εγκαταστήσει στα ελληνικά αεροδρόμια και σ' αυτά των χώρων του ΝΑΤΟ τα συρματόσχοινα, τα οποία είναι νατοϊκών προδιαγραφών υψίστης ασφάλειας, δοκιμασμένα σε πραγματικές συνθήκες.

Τότε υπήρξε μπαράζ ερωτήσεων από το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση, με το αιτιολογικό ότι το σύστημα της σουηδικής εταιρείας ήταν επισφαλές γιατί δεν είχε δοκιμαστεί, ενώ υπήρξε και πλήθος γνωματεύσεων του ΥΕΘΑ ότι το σύστημα εμπεριέχει «ρίσκο» για την ασφάλεια των πτήσεων, συν το γεγονός ότι η Σουηδική Αεροπορία χρησιμοποιεί το αμερικανικό σύστημα και όχι το σουηδικό, που πλασάρει στην Ελλάδα.

Τελικά ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε στη σουηδική εταιρεία για 8 συστήματα και 4 option για τα αεροδρόμια κοινής χρήσης ΓΕΑ, ΥΠΑ. Το ΓΕΑ προτείνει την προμήθεια δυο option συστημάτων για την Ανδραβίδα και τη Χρυσούπολη. Όμως η πρόταση αυτή είναι προκλητική, διότι το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας δεν είναι κοινής χρήσης ΥΠΑ - ΓΕΑ, είναι αμιγώς στρατιωτικό και ούτε μπορεί να γίνει κοινής χρήσης την επόμενη πενταετία λόγω έργων υποδομής και χωρητικότητας. (Η προσπάθεια για κοινή χρήση το 1980 απέτυχε παταγωδώς και εγκαταλείφθηκε). Επιπλέον, το αεροδρόμιο της Χρυσούπολης δεν φιλοξενεί μαχητικά αεροπλάνα για να απαιτεί την προμήθεια του συστήματος.

Από την άλλη, η ΥΠΑ δήλωσε ότι θα δει θετικά τη χρηματοδότηση των δύο συστημάτων, αφού δεν πρόκειται να τα πληρώσει αυτή αλλά ο φορολογούμενος πολίτης...

Οι δύο αυτές περιπτώσεις από τις πολλές που υπάρχουν και αφορούν σπατάλες εκατομμυρίων ευρώ αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε λάθος δρόμο, διότι προσπαθεί να θεραπεύσει την αφορμή και όχι την αιτία της κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος.

Δεν είναι δυνατόν να μειώνονται οι αποδοχές εργαζομένων, αλλά να υπάρχουν χρήματα για επιτήδειους. Οι υπουργοί Οικονομικών, Μεταφορών, Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη οφείλουν να σταματήσουν πλείστες τέτοιες περιπτώσεις σπατάλης, για να θεραπεύσουν την αιτία που προκάλεσε την οικονομική κρίση.

07/03/2010

Μετά από είκοσι περίπου ημέρες νέο δημοσιεύμα της ίδιας εφημερίδας με αφορμή απάντηση του Υπουργείου Μεταφορών αναφέρει:

Αποκρύπτει στοιχεία ο διοικητής ΥΠΑ

Στην απάντησή του για το ραντάρ της Θάσου

Το υπουργείο Μεταφορών μάς απέστειλε ενημερωτικό σημείωμα του διοικητή της ΥΠΑ, σχετικά με δημοσίευμα του «Π» με τίτλο «Αποκάλυψη -Συνεχίζονται και σήμερα οι αρπαχτές».

Το σημείωμα αυτό είναι κατά το πλείστον άσχετο με το δημοσίευμα, περιέχει ανακρίβειες και αποκρύπτει στοιχεία:

1. Το «Π» έγραψε ότι το συνολικό κόστος του ραντάρ Θάσου από εθνικά και κοινοτικά κονδύλια είναι 50 εκατ. ευρώ. Αυτό προκύπτει από το έγγραφο του διοικητή της ΥΠΑ το 2003, το οποίο αναφέρει 38 εκατ. ευρώ σε τιμές 1998. Αν σε αυτά προστεθούν οι χιλιάδες εργατοώρες για συσκέψεις και συνεδριάσεις και οι εκατοντάδες μετακινήσεις του προσωπικού της ΥΠΑ και του ΓΕΑ, που προέκυψαν λόγω της αμέλειας της ΥΠΑ να εξασφαλίσει την εφικτότητα εγκατάστασης του ραντάρ στη Θάσο, τότε το συνολικό κόστος ξεπερνά σε απόλυτες τιμές τα 50 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, στο ενημερωτικό σημείωμα αναφέρεται ότι «το ραντάρ της Θάσου είναι συνολικής αξίας 2.454.000 δολ.» χωρίς να περιλαμβάνει στο ποσό αυτό τα κοινοτικά κονδύλια και τις έκτακτες δαπάνες, με αποτέλεσμα το ποσό να φαίνεται μικρό και να υποβαθμίζεται το θέμα.

Εκτός πλέον και αν για την ΥΠΑ δεν έχουν αξία τα εκατομμύρια ευρώ της ΕΕ και οι δαπάνες του Δημοσίου για το προσωπικό. Αυτά βλέπει η ΕΕ και θεωρεί την Ελλάδα αναξιόπιστη.

2. Με βάση έγγραφο της ΥΠΑ, Αύγουστος 2003, η εφημερίδα επεσήμανε ότι η εγκατάσταση του ραντάρ στη Θάσο ήταν υψίστης επιχειρησιακής σημασίας για την ΥΠΑ, διότι θα κάλυπτε τον νεκρό τομέα της κεντρικής και βόρειας Μακεδονίας, ενώ η εγκατάσταση αυτού του ραντάρ στον ίδιο χώρο με το υπάρχον στρατιωτικό ραντάρ στη Λήμνο δεν θα κάλυπτε τις απαιτήσεις της ΥΠΑ.

Όμως το επιχειρησιακό σημείωμα αποσιωπά το καίριο αυτό ζήτημα, ενώ και από το 2007 ο Αρχηγός ΓΕΑ είχε απορρίψει για πλείστους λόγους την εγκατάσταση του ραντάρ στη Λήμνο.

Εν τούτοις η ΥΠΑ επιμένει στο ίδιο αίτημα. Δηλαδή να στήσουμε το ραντάρ όπου λάχει... Αυτό όμως είναι σκάνδαλο. Εκτός αν μας πείσει το υπουργείο ότι η νήσος Λήμνος... μετακινήθηκε βορειοδυτικά και καλύπτει πλέον τις απαιτήσεις του νεκρού τομέα ραντάρ της κεντρικής Μακεδονίας...
 

Μετά τα παραπάνω σε κάθε λογικό άνθρωπο δημιουργείται  εύλογα  ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν, από αυτούς που έχουν την ευθύνη της ΥΠΑ.
α) Το έργο αυτό της εγκατάστασης του RADAR, παρελήφθη; Πότε και από ποιούς;
β) Το έργο αυτό χωρίς να λειτουργήσει, πληρώθηκε; Αν ναι ποιό είναι το τελικό ποσό που επιβαρύνθηκε το Ελληνικό Δημόσιο;

Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της παράλογης και περίεργης διαδρομής του RADAR, η οποία ήταν αποτέλεσμα ενεργειών ή παραλείψεων των διοικούντων την ΥΠΑ, ήταν ένα μέρος των υποδομών του συστήματος του RADAR να χαθεί.
Ρωτάμε. Υπάρχει όχληση εκ μέρους της ΥΠΑ για την διαπίστωση αυτή και την καταγραφή ανάλογου συμβάντος;

Σύμφωνα με πληροφορίες οι λοιπές  εγκατάστασεις του συστήματος γεννήτριες, ηλεκτρικοί πίνακες κλπ από το τέλος  του 2011 "αγνοούνται". Ρωτάμε. Ποιός είχε χρεωμένο αυτό το υλικό-αυτή την εγκατάσταση;

Ενα μέρος του συστήματος με ηλεκτρονικό υλικό αποφασίστηκε  να μεταφερθεί στην Αθήνα (Μάιος του 2012 ), όπως φαίνεται στην παρακάτω απόφαση.
Ρωτάμε. Ποιός ή ποιοί εισηγήθηκαν και ποιός εν τέλει το αποφάσισε αυτό;

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΩΝ ΡΑΝΤΑΡ ΛΗΜΝΟΥ by martyriariko

προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως ανταλλακτικά για άλλα όμοια συστήματα και ένα άλλο κομμάτι (μεταλλικός πύργος, κεραία κλπ) να παραμείνει ως ενθύμιο στο χώρο εγκατάστασης. Και αυτό γιατί θα πρέπει κάποιοι να μπορούν να υποστηρίξουν ότι εκεί εγκατέστησαν ένα RADAR, το οποίο όμως δεν λειτούργησε ποτέ και οι κάτοικοι ότι με τον αγώνα τους έδιωξαν την "απειλή" από πάνω τους.

Μετά από αυτή την εξέλιξη θεωρούμε ότι οι υπηρεσιακές παλινωδίες και αυθαιρεσίες, είναι αναγκαίο να εντοπιστούν και να αποδωθούν οι ανάλογες ευθύνες.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι  γι΄αυτή την αμαρτωλή υπόθεση, γι΄αυτή την σκανδαλώδη ενέργεια θα υπάρξει έλεγχος και τιμωρία των υπευθύνων, έστω και καθυστερημένα.