Ξεπουλάτε την Ελλάδα κύριε Τσίπρα;

Πολύς λόγος γίνεται για τη διαπραγμάτευση που είναι δύσκολη, για το πρόγραμμα που δε βγαίνει, για τα ισοδύναμα που δεν βρίσκονται ή για τα ανοικτά μέτωπα που υπάρχουν και απειλούν να τινάξουν ξανά στον αέρα τις σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές.

Είναι πράγματι πολύ σοβαρά θέματα που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής ώστε να μη φτάσει ξανά η χώρα σε καθεστώς κλειστών τραπεζών ή σε κίνδυνο να κουρευτούν οι καταθέσεις. Όμως, με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, με τις απίστευτες παλινδρομήσεις απίθανων υπουργών και με έναν πρωθυπουργό να κρύβεται διαρκώς, τα σημάδια είναι εξαιρετικά δυσοίωνα.

Υπάρχει όμως κάτι που είναι πολύ πιο σοβαρό. Κάτι που θα πρέπει να προβληματίσει όλη την Ελλάδα, όλους τους Έλληνες, ακόμη και όσους αδιαφορούν για το αν θα εφαρμοστεί το μνημόνιο, αν θα ψηφιστούν τα μέτρα ή αν η κυβέρνηση βρει ισοδύναμα. Πρόκειται για εθνικό θέμα μείζονος σημασίας και συνδέεται βεβαίως με το προσφυγικό.

Είναι η αλήθεια ότι το κύμα μετανάστευσης είναι πρωτοφανές. Πάνω από 700 χιλ. άνθρωποι πέρασαν από τη Μεσόγειο μέσα στο 2015, οι περισσότεροι πέρασαν και από τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας. Είναι η αλήθεια ότι η κυβέρνηση αυτή ή άλλη δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει καίρια ένα τέτοιο μαζικό προσφυγικό κύμα. Παρ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατρέψει τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι κι έχει κάνει σήμα σε όλους τους μετανάστες, πολιτικούς πρόσφυγες ή οικονομικούς πρόσφυγες, να έρθουν στη χώρα μας ελεύθερα και χωρίς κανένα πρόβλημα, το βάρος είναι τεράστιο και χωρίς βοήθεια από την Ευρώπη είναι θέμα χρόνου η Ελλάδα να καταρρεύσει. Αν π.χ. κλείσουν τα βόρεια σύνορα ή αν οι Γερμανοί, Αυστριακοί, Σλοβένοι κ.λπ αποφασίσουν να μπλοκάρουν την είσοδο προσφύγων στη χώρα τους τι θα γίνουν οι χιλιάδες μετανάστες; Θα εγκλωβιστούν στη χώρα μας; Που θα μείνουν τώρα που έρχεται και χειμώνας και τι θα τρώνε σε μια χώρα που δεν έχει ούτε μαντήλι να κλάψει για τα δικά της;

Πετάνε διάφορες ιδέες που πράγματι εξοργίζουν. Ο ένας λέει να μεταφερθούν στο Ποδηλατοδρόμιο στο ΟΑΚΑ, ο άλλος να πάνε στις εγκαταστάσεις στο Ελληνικό, ο τρίτος να πάνε στο Λαύριο. Ο δε Τσίπρας έρχεται με μια συμφωνία που δεν προβλέπει μία πόλη – γκέτο 50.000 προσφύγων αλλά πολλές άλλες μικρότερες. Όμως και την δέσμευση για απορρόφηση 50 χιλιάδων ατόμων να υλοποιήσουν τους υπόλοιπους τι θα τους κάνουν; Θα γεμίσει μέχρι την Άνοιξη η Ελλάδα και τότε θα κλαίμε για τους νεκρούς από πείνα ή άλλες αιτίες.

Κι αν η είσοδος εκατοντάδων χιλιάδων ξένων στη χώρα είναι το πρώτο μεγάλο ζήτημα, το δεύτερο είναι η στάση των Ευρωπαίων, πρωτίστως των Γερμανών. Μερικές ημέρες πριν την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής, πήγε η Μέρκελ στην Τουρκία, έκλεισε deal με τον Σουλτάνο Ταγίπ και στη συνέχεια ούτε που πήγε η τουρκική κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, λες και δεν ενδιαφέρει κανέναν ότι η χώρα αυτή είναι μπάτε σκύλοι αλέστε για τους διακινητές.

Είναι φανερό και από τις πιέσεις που ασκούνται στην Ελλάδα ότι η Μέρκελ έχει πολλά συμφέροντα με τους Τούρκους και δεν θα τους αφήσει παραπονεμένους. Εξοπλιστικά προγράμματα που τρέχουν και με τον Ερντογάν να είναι σε παζάρια με το Βερολίνο καθώς και μεγάλες γερμανικές επενδύσεις στα τουρκικά παράλια δεν μπορεί να μείνουν απ’ έξω από το παιχνίδι.

Καθόλου τυχαίες δεν ήταν λοιπόν οι πιέσεις στην Αθήνα για την –από το παράθυρο- μοιρασιά του Αιγαίου με τους Τούρκους. Οι κοινές περιπολίες είναι ουσιαστικά η «Κερκόπορτα» για να πατήσει πόδι η Άγκυρα στο Αιγαίο, κάτι που επιθυμούν διακαώς από το 1974 με πρόσχημα τις κοινές διασώσεις. Η Αθήνα μπορεί να έχει αρνηθεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο αλλά πρέπει να μάθουμε τι έχει συμφωνήσει ο Τσίπρας στο θέμα αυτό. Συμφώνησαν π.χ. για μείωση του χρέους με αντάλλαγμα να μετατραπεί η Ελλάδα σε «αποθήκη» ψυχών; Σε πάρκινγκ χιλιάδων προσφύγων; Είναι τυχαίο το δημοσίευμα της Bild για μυστικό σχέδιο διαγραφής 200 δις από το ελληνικό χρέος;

Αν ισχύει κάτι τέτοιο ποιο είναι το αντάλλαγμα; Μήπως η εθνική κυριαρχία ή κομμάτι της εθνικής μας περηφάνιας; Δεν θα πρέπει να γίνει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το μείζον αυτό θέμα; Ή θα έρθει πρώτα η εθνική τραγωδία και μετά θα συζητάμε για τη συμφορά που μας βρήκε;

Η θέση όλων πρέπει να είναι αδιατάρακτη. Χωρίς λεφτά, με τεράστια χρέη μπορούμε να ζήσουμε. Θα δουλέψουμε, θα βάλουμε το κεφάλι κάτω, θα πεινάσουμε αλλά θα επιβιώσουμε όπως κάνει η Ελλάδα εδώ και αιώνες.

Με την πατρίδα, όμως, πετσοκομμένη, περιορισμένη, ταπεινωμένη δεν μπορούμε να ζήσουμε. Ας προσέξει καλά ο πρωθυπουργός τι συμφωνίες κάνει. Μην τολμήσει να βάλει στην ίδια ζυγαριά το χρέος με την εθνική κυριαρχία. Ας μην μπερδέψει το οικονομικό με το εθνικό χρέος. Γιατί μπορεί να γλιτώνει το Γουδή για την οικονομική καταστροφή που επέφερε. Το Γουδί για την εθνική τραγωδία που θα φέρει δεν θα το γλιτώσει.

Πηγή: Antinews