Ναυαγοί σε πελάγη παραισθήσεων

Τον τελευταίο καιρό, λόγω των πολιτικών κλυδωνισμών και, ιδίως, της οικονομικής αβεβαιότητος, όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες ρωτούσαμε ο ένας τον άλλον: «Πως βλέπεις τα πράγματα;». Φυσικά πολλοί πιστεύουν ότι όποιος γράφει σε εφημερίδα πιθανόν να «ξέρει» κάτι παραπάνω.
Έτσι ρωτούσα και εγώ, και ρωτήθηκα πολλές φορές. Αναλογιζόμενος ότι οι συνομιλητές μου ίσως πίστευαν ότι η γνώμη κάθε αρθρογράφου είναι κάπως πιο σημαντική, με το, όποιο, βάρος της ευθύνης, δεν έγραψα τίποτε την περασμένη εβδομάδα.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι δεν είχα την παραμικρή εμπιστοσύνη στην αντικειμενικότητα της κρίσεως μου. Είχα δηλαδή καταλάβει ότι οι επιθυμίες και οι φόβοι μου επηρεάζουν την κρίση μου. Εάν η πλειονότητα του κόσμου είχε κάνει μία παρόμοια σκέψη η κατάσταση, και η τύχη μας, θα ήταν διαφορετική. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποτιμώ την νοημοσύνη του κόσμου. Κατ’ αρχήν διότι όσο και να την υποτιμήσει κανείς πάλι δεν είναι αρκετό. 
Η οξυδέρκεια της πλειοψηφίας είναι, εξ ορισμού, κάτω του μέσου όρου με τον δείκτη νοημοσύνης να πέφτει ραγδαία όσο μεγαλώνει ο αριθμός του πλήθους. Όταν το πλήθος γίνεται όχλος, η νοημοσύνη είναι κατωτέρα πολλών ζώων. Ιδίως των κατοικιδίων τα οποία εκτιμώ και θαυμάζω. Για αυτό το λόγο το δημοψήφισμα είναι επικίνδυνο για πολύ σοβαρά θέματα.

Ωστόσο, είναι αυτονόητο, ότι ένα τεράστιο ποσοστό – άνω του μέσου όρου – δεν είναι βλάκες. Ξέρουν να πληκτρολογούν το τηλέφωνο, (περίπου) να οδηγούν αυτοκίνητο, πως θα βρουν το κανάλι της τηλεοράσεως που προτιμούν, είναι (συχνά) επαρκείς στην δουλειά τους κ.τ.λ. ενώ, βεβαίως, τόσοι και τόσοι ακούν αναλύσεις αγώνων ποδοσφαίρου π.χ. έχοντας την εντύπωση ότι κάνουν κάτι. Εκατοντάδες χιλιάδες είναι επαρκείς επιστήμονες, γιατροί, μηχανικοί κ.τ.λ. χωρίς όμως να σημαίνει ότι είναι και έξυπνοι, άνω του μέσου όρου. Ακολουθεί παράδειγμα.

Την 5η Οκτωβρίου 2012, ο κ. Paul Broun, Αμερικανός, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, δήλωσε ότι η Γη έχει ηλικία 9.000 ετών και δημιουργήθηκε σε έξι ημέρες – συνήθεις, 24 ωρών όπως τις γνωρίζουμε – και πιστεύει ότι οι θεωρίες της εξελίξεως «Big bang» είναι ψέματα βγαλμένα από τον λάκκο της κολάσεως. Μέχρις εδώ τίποτε πρωτότυπο. Αλλά ο κ. Broun, εξελέγη στην Αθήνα, όπου σπούδασε και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο, με δίπλωμα Ιατρού και Χημικού. (Athens, Georgia, USA.) Είναι δηλαδή, επισήμως, επιστήμων που εξασκεί το επάγγελμα του Ιατρού ενώ επιπλέον είναι μέλος της επιτροπής του Αμερικανικού Κοινοβουλίου για τις Επιστήμες, το Διάστημα και την Τεχνολογία.

Στις τελευταίες Εκλογές η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ επιμελώς απέφυγε να εξηγήσει τι θα κάνει. Ούτε καν τι μπορεί να κάνει. Η απόλυτος άρνηση όλων να ανοίξουν το στόμα τους και να απαντήσουν στην μονότονη και επαναλαμβανόμενη ερώτηση: «που θα βρουν τα λεφτά», θύμιζε άρνηση συλληφθέντος κατασκόπου να αποκαλύψει τους συνεργούς του, παρά τα βασανιστήρια. «Έσκαγαν γάιδαρο», που λένε. Καμία δυσκολία δεν είχαν όμως να πούνε τι ήθελαν και τι ήλπιζαν. Το τελικό σύνθημα ήταν η «ελπίδα».

Από την άλλη πλευρά έγινε μία ειλικρινής προσπάθεια να εξηγηθεί η οικονομική κατάσταση, αλλά και αυτό στην υπηρεσία ενός άλλου συναισθήματος: του φόβου. Πράγματι η συνθηματολογία της ΝΔ ήταν πλησιέστερα προς την λογική, αλλά εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ πιο μελετημένη και βασισμένη στην συνθηματολογία δύο αιώνων «αριστερών» ψευδαισθήσεων και απατηλών οραμάτων που εξακολουθούν να γοητεύουν όσους πιστεύουν ότι «δικαιούνται» ένα καλύτερο αύριο. Απλούστατα διότι είναι πιο ωραίο να είναι κανείς Νέος, Ωραίος, Υγιής και Πλούσιος από το αντίθετο. Εκατοντάδες εκατομμύρια θύματα και γενεές λαών που έζησαν στην στέρηση και απίστευτη δυστυχία, εξαιτίας της αριστερής πλάνης, αγνοούνται και λησμονούνται.

Ουδείς μπορεί να κοιμηθεί αν θυμάται τα χρέη του, την βεβαιότητα της δουλειάς του, κάτι ενοχλήσεις, κάτι πονάκια – ποιος ξέρει τι να είναι; Αν όμως σκέπτεται, αν αρχίσει να κάνει όνειρα, για το τι θα κάνει αν κερδίσει το λαχείο, τι θα αγοράσει με αυτά που θα κερδίσει… Το όνειρο είναι πιο γλυκό από τον εφιάλτη. Ξεχνάει ότι δεν το έχει καν αγοράσει…

freewill.gr