Η Ελληνική πρόταση είναι μονόδρομος

Η πολιτική της λιτότητας έχει αποδειχθεί όχι απλά ανεπαρκής, αλλά καταστροφική για την βιώσιμη ανάπτυξη των χωρών μελών της Ευρώπης. Οι περισσότερες χώρες μέλη, που εντάχθηκαν στα πλαίσια μνημονίων λιτότητας, είναι αυτές που εξελικτικά, αντί να μειώσουν το δημόσιο χρέος τους το αύξησαν δραματικά.

Οι κοινωνικές ανάγκες συσσωρεύονταν, οι αγορές ασφυκτιούσαν και τα κέρδη πολλαπλασιαζόντουσαν, εκτός όμως των εγχώριων αγορών. Η συρρίκνωση των εγχώριων οικονομικών και κοινωνικών αγορών αποτέλεσε ένα έξυπνο εργαλείο ιδεολογικής διαχείρισης των λαών, χωρίς όμως εγγύηση επιστροφής χρημάτων…

Και αυτό, γιατί κάθε πατέντα που δημιουργείται, χωρίς να εξυπηρετεί το πελατειακό κοινό στο οποίο απευθύνεται, θα επιστραφεί χωρίς αμφιβολία στον πωλητή με κόστος του ιδίου.

Η κακώς εννοούμενη λιτότητα απέκτησε ιδεολογικές διαστάσεις και καταστάθηκε επικίνδυνη, ως ένα φαινόμενο, που απειλεί και όλο το υπόλοιπο κόσμο, καθώς καταργεί παγιωμένα δικαιώματα και κατακτήσεις του ανθρώπου, σε όλη την ενήλικη, αλλά και ανήλικη πορεία του στη ζωή.

Η αποτυχημένη πολιτική της λιτότητας πρέπει να επιστραφεί πίσω λοιπόν, σε αυτούς που κακώς την πούλησαν στην Ελλάδα, για την αποκατάσταση της οικονομικής της δυσλειτουργίας, με αντιπαροχή την εθνική της κυριαρχία. Γιατί ούτε αποζημίωση ορίζεται στην περίπτωση αποτυχία της, αλλά ούτε και αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας.

Γνωστή δήλωση του Προέδρου του Λαϊκού κόμματος στην Ευρώπη, ότι η άρση της λιτότητας θα απογοητεύσει τους επενδυτές, που σχεδιάζουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, αποδεικνύει περίτρανα, ότι το ιδανικό περιβάλλον για τους ξένες επενδυτές αποτελούν οι μισθοί πείνας και η μικρής κλίμακας καταναλωτική δύναμη, που θα καθοδηγείται και θα ικανοποιείται από την τιμολόγηση που θα επιβάλλουν οι πολυεθνικές, που έχουν υποτάξει την αγορά.

Αυτοί οι ξένοι επενδυτές, δεν είναι επιθυμητοί όμως στον μέσο καταναλωτή, που δεν παύει να είναι και μέσος ιδεολογικά πολίτης αυτής της χώρας. Τα χαρακτηριστικά του target group λοιπόν, στο οποίο απευθύνονται, δεν είναι αυτά που πληρούν τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση τέτοιων πολιτικών…

Για αυτό οφείλει η Ευρωζώνη να εγκαταλείψει αυτές τις πολιτικές και να προχωρήσει σε μια πιο ποιοτική διαχείριση των αναγκών της, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η πιστότητα συνολικά των πολιτών της, σε όλες τις χώρες που την απαρτίζουν.

Η ελληνική πρόταση θα αποτελέσει την γέφυρα, για να περάσει όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά συνολικά η Ευρώπη απέναντι. Για αυτό και είναι μονόδρομος, αν υποθέσουμε, ότι θέλει πραγματικά η Ευρώπη να διατηρήσει την παρουσία της, στο διεθνές πολιτικό γίγνεσθαι.

Ούτε λόγος λοιπόν να γίνεται για Grexit. Ούτε Αρμαγεδδών θα έρθει στην Ελλάδα, η οποία όμως έχει αποδείξει ιστορικά, ότι μπορεί να αντέξει όλα τα σενάρια.

Αυτή παρτίδα σκάκι θέλει παίκτες με ιδιαίτερη ψυχραιμία. Η παγωμένη ατμόσφαιρα, τα βλέμματα εκνευρισμού, οι μεταμφιεσμένες δηλώσεις-απειλές, είναι μερικές μόνο από τις στρατηγικές της απέναντι πλευράς, που μέσω της επίδειξης ισχύος σκοπό έχει να αποπροσανατολίσει την ελληνική πλευρά από τον στόχο της.

Το ψυχολογικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, αφορά την αλαζονεία από την μια πλευρά και αντίστοιχα την δημοκρατική εντολή από την άλλη, που επικαιροποιείται και αστικοποιείται μέσω των συγκεντρώσεων συμπαράστασης σε όλο τον κόσμο.

Οι Γερμανοί υποστηρίζουν την λιτότητα για λόγους υπεροχής. Και αυτή είναι η παγίδα στην οποία έπεφταν ιστορικά οι Γερμανοί, από ορισμού του Γερμανικού κράτους. Οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί αντιτίθενται, διότι οι κυβερνήσεις τους υλοποίησαν την λιτότητα, χωρίς να εξεγερθούν και έτσι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα απέναντι στους ψηφοφόρους τους, θα αποκτήσουν τα καινούργια κόμματα που διεκδικούν την εξουσία.

Η συμμαχία του Νότου όμως αφορά τους λαούς και όχι τις κυβερνήσεις τους. Οι λαοί του Νότου αρχίζουν να διαμαρτύρονται και να δημιουργούν συμμαχία με τον ελληνικό λαό.

Αλλά και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη οι λαοί είναι σύμμαχοι της Ελλάδας, ανεξάρτητα, με το πως οι κυβερνήσεις τους θέλουν να παρουσιάζονται.

Η πάλη λοιπόν γίνεται σε επίπεδο εντυπώσεων και όχι ουσίας, εφόσον σε καμία χώρα αυτές οι πολιτικές δεν έχουν δημοκρατικό αντίκρισμα.

Και το επίπεδο των εντυπώσεων όμως, έχει όρια τα οποία εξαντλούνται και πρέπει να εξαντλούνται στο γεγονός, ότι εάν δεν βρουν έδαφος συνεννόησης οι δίκαιες οικονομικά και κοινωνικά στοιχειοθετημένες προτάσεις της Δημοκρατικής Ελληνικής Κυβέρνησης, την σκυτάλη θα την δώσει ο λαός σε νεοναζιστικά κόμματα, όπως η Χρυσή Αυγή, που όμως εγγυούνται την ρήξη με βάση το κοινωνικό συμφέρον. Και αυτό θα συμβεί σε όλη την Ευρώπη…

Για αυτό οι διαφωνίες είναι τεχνητές και συνίστανται στο πόσες τελικά από τις διεκδικήσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης θα γίνουν αποδεκτές.

Για αυτό η Ελληνική πλευρά πρέπει να εμμείνει με σκληρότητα στις θέσεις της, ακόμη και αν δεν καταλήξει σε συμφωνία στις 16/2/2015, προκειμένου να κάνει δεκτό το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος της.

Γιατί ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να διώξουν την Ελλάδα, εφόσον συνεπάγεται πρώτιστα χρεοκοπία των πιστωτών της, αλλά και θα εξακολουθούν να χρειάζονται την συγκατάθεση της για να αλλάξουν τις συνθήκες ή για όποια πολιτική απόφαση χρειάζεται ομοφωνία, όπως

η ανανέωση των κυρώσεων απέναντι στη Ρωσία.

Η ωριμότητα που δεν επιδεικνύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μπροστά στο πάθος της για το γεωστρατηγικό παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες της Ελλάδας, αποτελεί και την Αχίλλειο Πτέρνα της για την όποια διαπραγμάτευση…

 new-deal.gr