Συντριβή (ή) και επιτυχία;

Οποιος γνωρίζει ανάγνωση και διαθέτει στοιχειώδη νοημοσύνη, μπορεί να καταλάβει τι είδους συμφωνία επιτεύχθηκε  στις.

Γι' αυτό προκαλούν τη νοημοσύνη οι Βαρουφάκειοι πανηγυρισμοί περί «νέας σελίδας» και οι αντίστοιχοι του κυβερνητικού Τύπου περί «νέας εποχής».

Οι λέξεις, όσο κι αν τις φτιασιδώνουν, έχουν νόημα.

Μόνον ο Όργουελ με το Νewspeak του θα μπορούσε να το αλλάξει τόσο πολύ. Είναι, όντως, οργουελικό να βαφτίζεις την παράταση του Μνημονίου («υφιστάμενη συμφωνία» στο κείμενο) «τέλος των Μνημονίων».

Το ίδιο είναι όταν λες ότι «η τρόικα τελείωσε» και ήρθαν «οι θεσμοί», που είναι οι ίδιοι (Κομισιόν, ΕΚΤ, ΔΝΤ)...

Ήταν αστείο το θέαμα του Βαρουφάκη να προσπαθεί να εξηγήσει πώς θα ματαιωθούν ή θα ανασταλούν βασικές εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης (θα δούμε τι θα γίνει με τον ΕΝΦΙΑ, τις δόσεις, τα δάνεια, τον κατώτατο μισθό κ.ά.) και πώς δεν θα παίρνουμε καμιά δόση, αν δεν ολοκληρώνεται επιτυχώς η αξιολόγηση (ακριβώς ό,τι γινόταν και πριν, δηλαδή).

Όσο για το «τέλος της λιτότητας», μου θυμίζει εκείνο το «ήρθε η ώρα της απογείωσης» του Σαμαρά. Όπου να ‘ναι θα ακούσουμε και για «success story» του Τσίπρα.

Λοιπόν, ψυχρά και χωρίς φιοριτούρες: αυτό που έγινε χτες στις Βρυξέλλες είναι συντριβή για το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επιτυχία για την κυβέρνησή του.

Είναι συντριβή για τον Τσίπρα των μπαλκονιών και των τηλεοπτικών παραθύρων, αλλά επιτυχία για τον πρωθυπουργό Τσίπρα. Οι προεκλογικές αυταπάτες συνετρίβησαν. Το ίδιο και οι μετεκλογικές μεγαλοστομίες.

Η προσγείωση ήρθε. Και αυτό από μόνο του συνιστά επιτυχία.

Μα, θα μου πείτε, οι ψηφοφόροι δεν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ για να τον προσγειώσουν στην πραγματικότητα. Είχαν κι άλλες προσδοκίες.

Η απάντηση είναι απλή: θα περιμένουν και μάλιστα πολύ, δεν γίνεται αλλιώς.

Η συμφωνία των Βρυξελλών μπορεί να αποτελεί κόλαφο σε σχέση με όλες τις προεκλογικές, αλλά και αρκετές μετεκλογικές, εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνιστά επιτυχία για τη χώρα.

Δεν τη βάζει σε περιπέτεια, δεν τη βγάζει από την πρίζα της ρευστότητας, αποκαθιστά έστω για λίγους μήνες κάποια ηρεμία, βγάζει από το πρώτο πλάνο το Grexit. Όλα αυτά από μόνα τους συνιστούν επιτυχία και όσοι από την πρώτη στιγμή είχαμε σ’ αυτά επικεντρωθεί πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν μικροψυχία.

Αρκεί τώρα η κυβέρνηση να αφήσει τα «συνδικαλιστικά» και προπαγανδιστικά και να δουλέψει συστηματικά, ώστε να μεγιστοποιήσει τα καλά της συμφωνίας και να μετριάσει τα αρνητικά της.

Και πάνω απ’ όλα να σταματήσει τα ψέματα και το φτιασίδωμα των λέξεων. Όπως έλεγε ο Αβραάμ Λίνκολν, «μπορείς να ξεγελάς τους πάντες για λίγο, τους λίγους για πάντα, αλλά όχι τους πάντες για πάντα».

Γιώργος Καρελιάς

Protagon