HBS Αεροδρομίου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Το σύστημα που με ιδιοτέλεια και συστηματικά κάποιοι επιλέγουν να μην ολοκληρωθεί και να μην λειτουργεί.

Μ ια ιστορία χρόνων, για γέλια και για κλάματα, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να γραφεί και ως μυθιστόρημα.

Ένα γεγονός που δείχνει με πολύ καθαρό και αντικειμενικό τρόπο τον πόλεμο συμφερόντων, τον πόλεμο ανάμεσα στους αξονικούς τομογράφους .....


και στα συμβατικού τύπου μηχανήματα ελέγχου, τα οποία κάποιοι νοσταλγοί της ιδιοτέλειας προωθούν και εξυπηρετούν.

Ένα ενορχηστρωμένο και εκ προμελέτης έγκλημα σε βάρος της χώρας που κάποιοι χθες και άλλοι σήμερα με την «ουδέτερη» και ύποπτη στάση τους το οδηγούν με αργά αλλά σταθερά βήματα στην παραγραφή, για το οποίο οι ηθικοί αυτουργοί και οι εκτελεστές- πραγματικοί ένοχοι, έχοντας αφήσει ανεξίτηλα τα ίχνη τους, δεν «πλήρωσαν» ακόμη για τις πράξεις τους.

Με λίγα λόγια η ιστορία εξελίχθηκε ως εξής:

Μετά από απόφαση της ΥΠΑ, η οποία είχε ήδη προ πολλού συντάξει και εγκρίνει τις τεχνικές προδιαγραφές μιας τέτοιας σημαντικής εγκατάστασης, κατασκευάστηκε από την ΕΥΔΕ αεροδρομίων Βορείου Ελλάδος.

Με την ολοκλήρωση της εγκατάστασης το έργο μπαίνει σε διαδικασία δοκιμών και παράδοσης, με διαδρομή με πολλές «αναταράξεις» και μεγάλες καθυστερήσεις.

Κατά τη φάση αυτή και ενώ οι υπάλληλοι της ΥΠΑ δεν διέθεταν τεχνογνωσία και δεν ήταν εξοικειωμένοι σε τέτοιου είδους εγκαταστάσεις, όλως παραδόξως άρχισαν να «εμφανίζονται» κάποιοι ως «ειδικοί» και να διατυπώνουν απόψεις με την «παπαγαλιστί» μέθοδο, αλλά και να υποβάλλουν έγγραφες προτάσεις με την μέθοδο της ιδιοτέλειας και της αντιγραφής και προώθησης απόψεων ανταγωνιστριών εταιριών.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα πραγματοποιήθηκαν συσκέψεις επί συσκέψεων, έλεγχοι επί ελέγχων και δοκιμές επί δοκιμών.

Η ανάδοχος εταιρία λόγω της μεγάλης κωλυσιεργίας και της εν γένει ασυνεννοησίας που επικρατούσε στην ΥΠΑ και προκειμένου να μπει ένα οριστικό τέλος στις ατέρμονες συζητήσεις και στις αυτοσχέδιες αξιολογήσεις, αναγκάστηκε να προτείνει να παρευρεθούν ως διαιτησία η ECAC και η TSA, κατά τη διαδικασία των δοκιμών για τον έλεγχο αξιόπιστης λειτουργίας του συστήματος και προκειμένου αυτό να αξιολογηθεί και να πιστοποιηθεί.

Διαβάστε με προσοχή τα παρακάτω πρακτικά, για του λόγου τα αληθές.

Η ΥΠΑ απεδέχθη την πρόταση και όλοι τότε περίμεναν την «βοήθεια» και τελική αξιολόγηση – πιστοποίηση των ειδικών……., αφού εμμέσως ομολόγησαν ότι δεν διαθέτουν την ανάλογη επάρκεια γνώσεων επί τέτοιων ειδικών θεμάτων.

Οι πλέον «ειδικοί» ήρθαν , είδαν και αποφάνθηκαν, το  δε πόρισμά τους -απόρρητο γάρ-, το υπέβαλαν στη διοίκηση της ΥΠΑ.

Μετά από αυτό, το αποτέλεσμα των δοκιμών και των ελέγχων αποτυπώνεται με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο σε έγγραφο της αρμόδιας διεύθυνσης ασφαλείας με την υπογραφή του τότε διοικητή της ΥΠΑ.

Πολύ ωραία μέχρι εδώ ………….

Το έργο έτσι όπως κατασκευάστηκε από την ΕΥΔΕ, άρχισε να λειτουργεί με «διαλλείματα ανάπαυσης», αλλά …..,

όλοι γνώριζαν το αναμενόμενο όλοι περίμεναν να εκδηλωθεί το αυτονόητο, αλλά εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε, ότι άλλος ήταν ο σχεδιασμός και η βούληση των αρμοδίων.

Τα προβλήματα τα οποία άρχισαν να εμφανίζονται και δεν είχαν να κάνουν με την αξιόπιστη λειτουργία της εγκατάστασης, παρόλο που κάποιοι «νονοί» προσπαθούσαν να τα «βαφτίσουν» έτσι, αλλά με προβλήματα που ανέκυψαν και ήταν αναμενόμενα, για το ότι η εγκατάσταση δεν κατασκευάστηκε ολοκληρωμένα και σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές, γεγονός που επισημάνθηκε επισήμως από την αρχή από το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Με χρονική καθυστέρηση δύο περίπου ετών η αρμόδια διεύθυνση της ΥΠΑ Δ15, αναγκάζεται να «αντιληφθεί» πρώτα νοητικά, μετά λειτουργικά και στη συνέχεια επιχειρησιακά, το όλο πρόβλημα και εισηγείται με έγγραφό της την αναγκαιότητα ολοκλήρωσης των απαιτούμενων εργασιών.

Το σύστημα μέχρι εκείνο το χρονικό διάστημα λειτουργούσε όπως ο φθινοπωρινός καιρός……. «μία έκλαιγε μια γελούσε» και όλα αυτά γιατί η υποστήριξή του ήταν μόνο στα λόγια και όχι έμπρακτα, και αυτό γιατί, έτσι έπρεπε να γίνει, έτσι αποφάσιζαν αυτοί που είχαν αρμοδιότητα επ’αυτού.

Ο καιρός περνούσε, το αεροδρόμιο ζητούσε - απαιτούσε το αυτονόητο και οι διοικούντες το σκεφτώντουσαν, το μελετούσαν, το υπολόγιζαν, και εντέχνως το καθυστερούσαν, …χωρίς να παίρνουν θέση-απόφαση.

Και μετά ήρθαν οι μέλισσες………..

και ενώ αυτές άρχισαν να τσιμπούν και πονάνε,

κάποιοι δεν το παραδέχονται και δεν το ομολογούνε,……

για να ελαφρύνουν την ευθύνη τους και τον πόνο τους «αποφάσισαν» και διαδίδουν ότι η ολοκλήρωση της εγκατάστασης θα ενταχθεί στο ΕΣΠΑ.

Σήμερα «φαίνεται» ότι το αεροδρόμιο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, έχει σύστημα ελέγχου αποσκευών, που στοίχησε 5 εκατομμύρια ευρώ περίπου, το οποίο όμως δεν λειτουργεί...........

Θα μας απαντήσει κάποιος αρμόδιος, γιατί;