Το αφεντικό τρελάθηκε

Σκοτώνουν το στοκ λόγω τέλους εποχής; Ή μήπως πρόκειται για εκποίηση λόγω συνταξιοδότησης ή μετακόμισης; 

Πάντως με την τιμή της ψήφου στις εκλογές της Νέας Δημοκρατίας αξίζει τον κόπο να περάσεις από το κατάστημα. Είναι κι αυτό ένα είδος λαϊκής διασκέδασης που την καθιέρωσε ο ηγέτης της σοσιαλιστικής διεθνούς. 

Αν θυμάμαι καλά, στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ η ψήφος ετιμάτο πέντε ευρώ. Μεσολάβησε και η κρίση θα μου πείτε, οπότε λογικό η τιμή του εισιτηρίου να πέσει στα δύο μόλις ευρώ.

 Με δύο ευρώ μπορείς να αγοράσεις μόνον σουβλάκι καλαμάκι.

Για να σοβαρευτούμε όμως. 

Από αρχαιοτάτων χρόνων, που λένε, το πρώτο πρόβλημα που έπρεπε να λύσει η δημοκρατία ήταν ο ορισμός του εκλεκτορικού σώματος. Από τον Κλεισθένη και τον Περικλή ως τον Κικέρωνα το σώμα των ψηφοφόρων έπρεπε να είναι ορισμένο με σαφή τρόπο. Στην Αθήνα, με τη μανία των Ελλήνων για τη γεωμετρία, οριζόταν και τοπογραφικά. Ψήφιζαν όσοι είχαν δικαίωμα να μπουν και όσοι χωρούσαν στην Πνύκα. Στη δημοκρατική Ρώμη με το σύστημα των πελατών την ψήφο την αγόραζαν. 

Η εκλογή του Υπάτου κόστιζε τόσο ακριβά στον υποψήφιο, ώστε η πολιτεία αισθανόταν υποχρεωμένη να τον αποζημιώσει. Μετά το πέρας της θητείας του τού έδιναν μια επαρχία για να βγάλει τα έξοδα της εκλογής του.

Στις εθνικές εκλογές θα μου πείτε ψηφίζουμε δωρεάν και ψηφίζουν όλοι. 

Λάθος. 

Για να ψηφίσεις πρέπει να είσαι Ελληνας πολίτης και να πληρώνεις φόρους. Ακόμη κι αν δεν τους πληρώνεις, έχεις υποχρέωση να τους πληρώνεις. 

Και για να εξηγούμαι. 

Δεν ισχυρίζομαι ότι η εκλογή του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας αφορά μόνον το κόμμα. Αφορά τη δημοκρατία και γι’ αυτόν τον λόγο πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι τη νοοτροπία του ψηφίζω επειδή «είδα φως και μπήκα». 

Δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι η φτήνια στην ψήφο, χωρίς την υποχρέωση εγγραφής στο κόμμα, υπονομεύει εξαρχής το κύρος της όλης διαδικασίας;

Θα μου πείτε όταν έχουν άλλα τόσο σοβαρά θέματα να λύσουν, όπως η ηλικία του νέου προέδρου, τα ζητήματα της δημοκρατικής διαδικασίας μοιάζουν με λεπτομέρειες. Εξάλλου τα πνευματικά δικαιώματα της δημοκρατίας, ως γνωστόν, ανήκουν στη χώρα μας, οπότε μπορούμε να φτιάχνουμε κάθε τόσο παραλλαγές στην πρόζα της. 

Και να πρωτοτυπούμε κατά βούληση.

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ