Δεν θα πέσει σαν ώριμο φρούτο ο Σαμαράς.

Στον στίβο υπάρχουν οι αθλητές που παίζουν τον ρόλο του «λαγού». Σε συνεννόηση με τα φαβορί αναλαμβάνουν να οδηγήσουν την κούρσα και να της δώσουν ρυθμό που θα ευνοήσει τους πιο γρήγορους αθλητές ώστε να κάνουν παγκόσμιο ρεκόρ. Περίπου στη μέση της διαδρομής η αποστολή τους τελειώνει, φεύγουν από τον αγώνα και πάνε να εισπράξουν την αμοιβή τους, γιατί αυτό γίνεται επί πληρωμή. Κάτι ανάλογο υπάρχει και στην πολιτική. Οταν ένας ηγέτης θέλει να κάνει ανοίγματα σε κόμματα και πρόσωπα προκειμένου να διευρύνει τον κύκλο της επιρροής του, αναθέτει σε άνθρωπο της εμπιστοσύνης του να παίξει τον ρόλο του λαγού. Μ’ άλλα λόγια, τον βάζει να βολιδοσκοπήσει εκείνους που θέλει να εντάξει στη στρατηγική του.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τη δουλειά αυτή έχει αναλάβει ο Αδωνις Γεωργιάδης. Δεν πρέπει επίσης να υπάρχει αμφιβολία ότι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος δεν λειτουργεί ερήμην του πρωθυπουργού, πολύ περισσότερο κόντρα στην επιθυμία του πρωθυπουργού. Γιατί αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχε ανακληθεί στην τάξη. Για να μην έχει γίνει μέχρι τώρα, μπορούμε βασίμως να υποθέσουμε ότι ο κ. Γεωργιάδης πορεύεται βάσει σχεδίου. Θα αναρωτηθεί κανείς αν ο συγκεκριμένος είναι ο καταλληλότερος να υπηρετήσει αυτήν την προσπάθεια. Είναι συγκρουσιακός, με πλεόνασμα αυθορμητισμού, και στο παρελθόν έχει επιτεθεί με σφοδρότητα σε όσους σήμερα φλερτάρει. Ωστόσο, εκ του αποτελέσματος φαίνεται να δικαιώνει τον προϊστάμενό του.

Ο Γ. Καρατζαφέρης ανταποκρίθηκε ασμένως, με το σκεπτικό ότι η χώρα δεν πρέπει να πέσει στα χέρια του Τσίπρα γιατί θα καταστραφεί, ενώ ο Πάνος Καμμένος έδωσε μιαν απάντηση στην πρόσκληση Γεωργιάδη να ενωθεί η παράταξη, η οποία δημιουργεί ελπίδες. «Δεν απαντώ σε επίπεδο Αδωνη Γεωργιάδη» είπε ο αρχηγός των ΑΝ.ΕΛΛ. Αρα, δικαιούται κάποιος να υποστηρίξει ότι θα μπορούσε να απαντήσει επί της ουσίας και ενδεχομένως θετικά αν το επίπεδο άλλαζε. Για τον κ. Καρατζαφέρη η επιστροφή στο μαντρί είναι μια πράξη σωτηρίας, κι ας την πλασάρει ο ίδιος ως πράξη αυτοθυσίας! Το κόμμα του υπάρχει και δεν υπάρχει, και αυτός, συνηθισμένος να βρίσκεται στο κέντρο της δημόσιας ζωής (μέσω των τηλεοράσεων), αισθάνθηκε πολύ άβολα το διάστημα που ήταν κομμένος από παντού. Ακόμη μια οπορτουνιστική πράξη στις τόσες που έχει κάνει στην πολιτική διαδρομή του δεν είναι και προς θάνατον.

Σε δύσκολη θέση είναι και ο Π. Καμμένος. Το κόμμα του υποχωρεί, αρκετοί βουλευτές έχουν ανεξαρτητοποιηθεί, ενώ άλλοι είναι με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω, περιμένοντας την ευκαιρία να κουνήσουν μαντίλι και έτσι, μπροστά στον κίνδυνο της πλήρους αποψίλωσης, ο κ. Καμμένος άρχισε να σκέφτεται την περίπτωση του διαλόγου με αυτούς που αποκαλούσε μειοδότες, τσιράκια της Μέρκελ και βαποράκια του διεθνούς τοκογλυφισμού. Αν όμως οι αντιστάσεις του ΛΑΟΣ και των ΑΝ.ΕΛΛ. κάμπτονται, τι μπορεί να περιμένει κανείς από τα στελέχη της δεξιάς παράταξης που είναι ανέστια ή συμμετέχουν σε κάποια λιλιπούτεια σχήματα που πνέουν τα λοίσθια;

Η κίνηση Σαμαρά μοιάζει επιθετική, είναι όμως αμυντική. Τα οικονομικά μεγέθη δεν συμμαζεύονται, οι ξένοι που στο παρελθόν τού έτειναν χείρα βοηθείας έχουν αρχίσει να συμφιλιώνονται με την ιδέα της ήττας του εκλεκτού τους, η πολιτική του έχει θίξει κοινωνικές ομάδες με τις οποίες η παράταξή του διατηρούσε προνομιακές σχέσεις (αγρότες, ένστολοι, συνταξιούχοι), το φιάσκο με τον ΕΝΦΙΑ έχει προκαλέσει την οργή των πάντων, ενώ και εσωκομματικά δεν νιώθει πια ασφαλής. Η ομάδα περί την Ντόρα Μπακογιάννη καραδοκεί, οι καραμανλικοί κρατούν αποστάσεις ασφαλείας γιατί θεωρούν ότι το κόμμα με τη γραμμή που ακολουθεί αποξενώνεται από τον μεσαίο χώρο -κάποιοι μάλιστα έχουν ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- και πολλοί από τους κοντινούς του ανθρώπους, που στη φάση της εκλογής του στην ηγεσία της Ν.Δ. τον είχαν στηρίξει με όλα τα μέσα για να μην παραδοθεί το κόμμα στους μητσοτακικούς, δεν κρύβουν σήμερα την κάθετη διαφωνία τους με ορισμένες επιλογές του (ρυθμίσεις για τη διαπλοκή). Μια ματιά να ρίξει κάποιος σε εφημερίδες και ιστοσελίδες του σαμαρικού τόξου θα καταλάβει τι ακριβώς γίνεται. Επιπλέον, η προσδοκία ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι το κόμμα που θα ευνοηθεί από την αποκάλυψη της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής δεν επιβεβαιώνεται.

Ο Αντ. Σαμαράς βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Θα ήταν όμως λάθος να πιστέψουν οι αντίπαλοί του ότι θα πέσει σαν ώριμο φρούτο ή ότι θα συνθηκολογήσει χωρίς να ρίξει ντουφεκιά. Ο πολιτικός που έκανε τα πάντα για να επιστρέψει στο προσκήνιο ύστερα από μια δεκαετία στο περιθώριο, που κέρδισε αναμετρήσεις όταν όλα τα προγνωστικά ήταν εναντίον του, που δεν δίστασε να ανασκολοπίσει βασικές θέσεις του για να γίνει πρωθυπουργός και πρόσφερε γην και ύδωρ στη διαπλοκή για να εξασφαλίσει την υποστήριξή της, θα δώσει τη μάχη της επιβίωσης και της υστεροφημίας του. Μέχρις εσχάτων.

Του Τάσου Παππά

Εφημερίδα Συντακτών