Κερδίζουμε χρόνο χάνουμε χρῆμα!

 ΗΚυβέρνησις τοῦ Σύριζα ἔχει σοβαρό πρόβλημα με τήν διαχείριση τοῦ χρόνου. Τά περισσότερα μέλη της δέν συνειδητοποιοῦν ὅτι βρίσκονται στήν ἐξουσία ἐπί σχεδόν πέντε μῆνες καί συμπεριφέρονται ὡς νά ἀνέλαβαν τήν διακυβέρνηση μόλις χθές.
Καί τοῦτο διότι κατά τό ἐν λόγω πεντάμηνο δέν ἔχουν κάνει τίποτε. Ἡ ἀπραξία τους εἶναι ἀπερίγραπτη. Ἐνῶ γιά κάθε κυβέρνηση ἔχει τεράστια σημασία τί ἔργο θά ἐπιδείξει τίς πρῶτες 100 ἡμέρες, κατά τό γνωστό «ἡ καλή ἡμέρα ἀπό τό πρωί φαίνεται», ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα εἶναι πλήρως ἀδρανοποιημένη ἐν ἀναμονῆ τῆς ὁλοκληρώσεως τῆς διαρκῶς παρατεινομένης διαπραγματεύσεως μέ τούς δανειστές.

Ἀπώλειες παντοῦ

Καί ἐρωτᾶται: Ποιό εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἀπώλειας χρόνου, πού κατά τούς κυβερνῶντες παρουσιάζεται ὡς δῆθεν «κέρδος»; Ὡς γνωστόν, σέ κάθε σύγχρονη οἰκονομία «ὁ χρόνος εἶναι χρῆμα». Ὅπερ σημαίνει ὅτι κάθε ἡμέρα πού περνάει ἄπρακτη, συνέπαγεται τεράστιες ἀπώλειες σέ ὅλους τούς τομεῖς: Ἀπώλειες ὡς πρός την χρηματοδότηση τῆς χώρας καί τήν ρευστότητα τῆς οἰκονομίας. Ἀπώλειες ὡς προς τήν ἐθνική παραγωγή καί τό Ἀκαθάριστο Ἐγχώριο Προϊόν. Ἀπώλειες ὡς πρός τό ἐθνικό εἰσόδημα, τό ὁποῖο ὁδηγεῖ στην δημιουργία ἐθνικοῦ πλούτου πού διαχέεται σέ ὁλόκληρη τήν κοινωνία. Ἀπώλειες στά φορολογικά ἔσοδα τοῦ κράτους, τά ὁποῖα προϋποθέτουν μία οἰκονομία σφύζουσα και ὄχι παραπαίουσα. Ἀπώλειες τέλος καί ὡς πρός τίς θέσεις ἀπασχολήσεως, πού σέ περιόδους ὑφέσεως ὄχι μόνον δεν αὐξάνονται, ἀλλά μειώνονται ἐπικίνδυνα.

Οἱ κυβερνῶντες θεωροῦν ὅτι οἱ ἀλλεπάλληλες παρατάσεις πού ἔχει λάβει ἡ χώρα ἀπό τούς δανειστές, ὡς πρός τήν μή ἐφαρμογή τῶν μέτρων πού θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν, ἀποβαίνει ἐπ’ ὠφελεία τοῦ τόπου. Διατείνονται ὅτι ἄν εἶχε ληφθεῖ τό ἕνα ἤ τό ἄλλο μέτρο, τά πράγματα θά ἦταν χειρότερα. Ὅμως ἡ πραγματικότης εἶναι τελείως διαφορετική. Πρῶτον, διότι πολλά ἀπό τά μέτρα πού δέν λαμβάνονται – κυρίως τά διαρθρωτικά – θά ἦταν πρός ὄφελος τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Δεύτερον, διότι ἀκόμη καί αὐτά πού εἶναι ἐπώδυνα, θά εἶχαν ἕνα θετικό δημοσιονομικό ἀποτέλεσμα καί ἑπομένως κάθε καθυστέρησις στήν λήψη τους θά ἀπαιτεῖ ἀκόμη πιό ἐπώδυνα μέτρα γιά νά καλυφθοῦν οἱ ἀπώλειες ἀπό τόν χαμένο χρόνο. Καί τρίτον, διότι οἱ συνεχεῖς παρατάσεις στήν ἐπίτευξη ὁριστικῆς συμφωνίας με τούς δανειστές ἐντείνουν τήν ἀβεβαιότητα, ἡ ὁποία εἶναι ὅ,τι χειρότερο γιά να ἐπανεκκινηθεῖ ἡ οἰκονομία.

Οἱ πρῶτες 100 ἡμέρες τῆς Κυβερνήσεως τοῦ Σύριζα θα μποροῦσαν νά χαρακτηρισθοῦν ὡς ἡμέρες πλήρους ἀκυβερνησίας. Διότι περί αὐτοῦ πρόκειται. Ἀποφάσεις ἀκόμη και γιά στοιχειώδη θέματα τρεχούσης φύσεως δέν ἔχουν ληφθεῖ. Οἱ οἰκονομικῶς ἐνεργοί πολίτες, προτοῦ λάβουν ὁποιαδήποτε ἀπόφαση πρέπει νά γνωρίζουν το πλαίσιο. Πρέπει νά γνωρίζουν τούς ὅρους μέ τούς ὁποίους θά φορολογηθοῦν, πρέπει νά ἔχουν μία εἰκόνα τοῦ κλίματος – θετικοῦ ἤ ἀρνητικοῦ – μέσα στό ὁποῖο θά δραστηριοποιηθοῦν, πρέπει να ξέρουν ἄν οἱ προοπτικές τοῦ αὔριο εἶναι θετικές ἤ ἀρνητικές. Καί αὐτά κάθε νεοεκλεγεῖσα Κυβέρνησις ὀφείλει να τά καθιστᾶ γνωστά ἀπό τήν πρώτη ἡμέρα πού ἀναλαμβάνει τήν διακυβέρνηση. Μέ τίς προγραμματικές δηλώσεις της, ἡ Κυβέρνησις πρέπει νά δίνει τό στίγμα της ὡς πρός τό ποῦ θά κινηθεῖ καί ποιοί εἶναι οἱ κεντρικοί στόχοι της.

Καμμία πολιτική

Ἡ Κυβέρνησις Τσίπρα, ἐν τούτοις, δέν ἔχει δώσει κανένα τέτοιο στίγμα. Οἱ προγραμματικές δηλώσεις της περιορίσθηκαν σέ ρητορεῖες περί καταργήσεως τοῦ Μνημονίου καί σέ ἐπαναλήψεις τῆς διακηρύξεως τοῦ «προγράμματος τῆς Θεσσαλονίκης», τό ὁποῖο ὅμως, πρίν ἀλέκτωρ λαλῆσαι τρίς, ἔγινε «κουρελόχαρτο». Δέν χρειάζεται να ὑπενθυμίσουμε τί περιεῖχε τό περιβόητο αὐτό «πρόγραμμα». Ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι ἦταν ὁ κύριος ἄξων τῆς πολιτικῆς πού θά ἀκολουθοῦσε ἡ Κυβέρνησις τοῦ Σύριζα, τότε μποροῦμε νά ποῦμε ἀβίαστα ὅτι ἡ κυβερνητική πολιτική ἀκυρώθηκε ἐν τῆ γενέσει της! Ὅμως στήν θέση της δέν ἦλθε τίποτε ἄλλο, πέραν τῆς ἀρνήσεως να ἐφαρμοσθοῦν τά μέτρα πού θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλουν οἱ δανειστές, ἀνεξαρτήτως τοῦ ἄν αὐτά εἶναι χρήσιμα ἤ ὄχι. Ἔτσι, στήν πραγματικότητα δεν ὑπάρχει πολιτική. Τό πρῶτο πεντάμηνο πού συμπληρώνεται σέ δέκα ἡμέρες, παρῆλθε τελείως ἄπρακτο.

Ἡ νέα παράτασις πού ἀποφασίσθηκε κατά τήν προχθεσινή συνάντηση τοῦ κ. Τσίπρα μέ τήν κ. Μέρκελ καί τόν κ. Ὁλλάντ, δέν εἶναι πρός ὄφελος τῆς χώρας. Διότι παρατείνει τήν ἀπραξία καί τήν ἀβεβαιότητα. Ἀπραξία ὡς πρός τήν κυβερνητική πολιτική, ἀφοῦ χωρίς τήν ἐπίτευξη συμφωνίας μέ τούς δανειστές δέν μπορεῖ νά ἀποφασισθεῖ τίποτε μονομερῶς. Καί περαιτέρω ἀβεβαιότητα στόν ἰδιωτικό τομέα τῆς οἰκονομίας, ὁ ὁποῖος βρίσκεται σέ τέλμα καί δέν μπορεῖ νά ἐπανεκκινηθεῖ ἐνόσω δέν εἶναι γνωστό τό πλαίσιο μέσα στό ὁποῖο θά δραστηριοποιηθεῖ. Ἀναλογισθεῖτε ὅτι φθάσαμε στά μέσα τοῦ ἔτους καί δέν ἔχει ἀκόμη ξεκαθαρισθεῖ τό φορολογικό καθεστώς πού θά ἰσχύσει, ὄχι γιά τά ἐφετινά, ἀλλά ἀκόμη καί γιά τά περυσινά εἰσοδήματα καί κέρδη! Παρ’ ὅλα αὐτά, στόν Σύριζα θριαμβολογοῦν γιά τήν νέα παράταση πού δῆθεν «πέτυχε» ὁ Πρωθυπουργός στίς Βρυξέλλες.

Ἡ χώρα κερδίζει χρόνο, ἀλλά χάνει χρῆμα!

freewill