Εγκλήματα κατά συρροή και κατ΄εξακολούθηση στο αεροδρόμιο Μακεδονία.

Το θέμα της λειτουργίας ενός αεροδρομίου για να το αξιολογήσουμε σωστά, θα πρέπει να ορίσουμε προς ποια κατεύθυνση πρέπει να στραφούμε. Γιατί αν επιλέξουμε να το αξιολογήσουμε με βάση αυτά που βλέπουμε ή αντιλαμβανόμαστε σε ότι αφορά στις παρεχόμενες υπηρεσίες του, η με βάση αυτά που θα θέλαμε να διαθέτει, συγκρινόμενο με κάποιο άλλο ευρωπαϊκό αεροδρόμιο, σίγουρα θα καταλήξουμε σε συμπεράσματα, τα οποία όμως να μην είναι ρεαλιστικά για τα δεδομένα της χώρας μας και εφικτά με βάση τις οικονομικές μας δυνατότητες.

Αν όμως επιλέξουμε να το αξιολογήσουμε με βάση τα σταθερά και απαράβατα λειτουργικά και κυρίως επιχειρησιακά του δεδομένα, αλλά και με βάση τις βασικές και κυρίως ανθρώπινες υπηρεσίες που πρέπει να παρέχει, τότε είναι σίγουρο ότι θα το κατατάξουμε στην λίστα με αρνητικό πρόσημο.

Θα ήταν πράγματι σημαντική είδηση, και σοβαρή εξέλιξη αν τα χρονίζοντα και αθεράπευτα προβλήματα που βαλτώνουν εδώ και χρόνια στο αεροδρόμιο Μακεδονία, μπορούσαν να αντιμετωπιστούν οριστικά και κυρίως αποτελεσματικά.

Το γεγονός ότι για άλλη μια φορά υπήρξε ενδιαφέρον μέσω των κοινοβουλευτικών ερωτήσεων, ελπίζουμε όχι πρόσκαιρο και ευκαιριακό, για την λειτουργική κατάσταση του αεροδρομίου, είναι μεν θετικό, αλλά δεν δημιουργεί συνθήκες ουσιαστικού ενδιαφέροντος και έμπρακτης εγρήγορσης για την επίλυση των προβλημάτων. Και τούτο διότι με τις πενιχρές χρηματοδοτήσεις δεν εξασφαλίζεται ούτε κατ΄ελάχιστον η αντιμετώπιση των λειτουργικών αναγκών του αεροδρομίου, γεγονός που επιβεβαιώνει και σηματοδοτεί ότι το αύριο του αεροδρομίου δεν θα είναι στα χέρια του Δημοσίου.

Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι η δυναμικότητα και η δυνατότητα του αεροδρομίου είναι ευκόλως αντιληπτή στον καθένα ακόμη και στον μη σχετικό. Είναι συνεπώς δεδομένη και ανάλογη των εγκατεστημένων και λειτουργούντων υποδομών του. Όταν όμως αυτές παραμελούνται και δεν εξασφαλίζεται δια των συντηρήσεων και της εν γένει τεχνικής υποστήριξης η αποτελεσματική λειτουργία τους, δεν δύναται να ανταποκριθούν και να καλύψουν επαρκώς τον σκοπό τους και την αποστολή τους.

Η εξυπηρέτηση των αφικνούμενων και αναχωρούντων επιβατών για να είναι αποτελεσματική και κυρίως ανθρώπινη θα πρέπει να υπολογίζεται και να προγραμματίζεται με βάση τα πραγματικά δεδομένα της κτηριακής υποδομής και των εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης.

Αν προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε την αιτία του κακού, που συνέβαλε στην εκδήλωση και διόγκωση αυτών των προβλημάτων, θα διαπιστώσουμε ότι πολλά εκ των προβλημάτων ήταν αναμενόμενα με την φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, αφού αυτά εκδηλώθηκαν στις εγκαταστάσεις υποδομών του, γιατί αυτές αφέθηκαν στην κυριολεξία στο έλεος του χρόνου να γιατρέψει τις όποιες ασθένειες - δυσλειτουργίες παρουσιάσουν.

Οι ασθένειες όμως που εξεδήλωσαν ως «φυσιολογικό» και εν πολλοίς αναμενόμενο γεγονός, δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στην ασφαλή και αποτελεσματική λειτουργία του αεροδρομίου και καθίστανται έτσι κοστοβόρες για κάποιον που είναι αριθμολάγνος και αγνοεί την χρησιμότητα και την αναγκαιότητά τους, σε ότι αφορά στην προμήθεια και αντικατάσταση των αναγκαίων ανταλλακτικών τους, τα οποία συμπλήρωσαν τον χρόνο απόδοσής τους εδώ και πολλά χρόνια. 

Το γεγονός αυτό δεν είναι ορατό οπτικά αλλά ούτε γνωστό πληροφοριακά στον απλό πολίτη, για ευνόητους λόγους. Είναι όμως σοβαρό θέμα που «επιτρέπει» ατύπως την λειτουργία με πολύπλευρη παραβατικότητα, η οποία όμως μπορεί να εκδηλώσει παράπλευρα λειτουργικά και επιχειρησιακά προβλήματα που όλοι μας απευχόμαστε.

Να σημειωθεί ότι στις εγκαταστάσεις αδιάλειπτης λειτουργίας και επιχειρησιακής προτεραιότητας και αναγκαιότητας για το αεροδρόμιο οι προληπτικές συντηρήσεις καθίστανται υποχρεωτικά τακτικές.  Στις συντηρήσεις αυτές προδιαγράφεται η προληπτική αντικατάσταση συσκευών και των υλικών της εγκατάστασης ακόμη και πριν την συμπλήρωση των ωρών λειτουργίας των.

Αυτός ο κανόνας, αυτή η απαράβατη παραδοχή για το αεροδρόμιο Μακεδονία, επιλέχτηκε με τρόπο αυθαίρετο και εγκληματικό να ενταχθεί στις εξαιρέσεις και εξ΄αυτού δεν «βρήκε» εφαρμογή.

Αν αυτό δεν είναι μεθόδευση από κάποιους, αν αυτό δεν είναι συγκάλυψη από κάποιους άλλους, τότε πως μπορεί να αξιολογηθεί και να χαρακτηριστεί;

Στην κατηγορία αυτού του προβλήματος μπορεί να καταταγεί η φωτοσήμανση του μοναδικού λειτουργούντος διαδρόμου από την Καλαμαριά προς την Καρδία και το αντίστροφο. Η εγκατάσταση αυτή που είναι σημαντικό οπτικό βοήθημα προσέγγισης στο αεροδρόμιο και συμβάλλει σημαντικά στην μεγιστοποίηση της ασφάλειας και στην αποτελεσματική επίτευξη της διαδικασίας ενόργανης προσγείωσης, κατασκευάστηκε το έτος 2000 και από τότε λειτουργεί αδιαλείπτως, χωρίς όμως να συντηρείται προληπτικά και να υποστηρίζεται επαρκώς διορθωτικά, σύμφωνα με τα κατασκευαστικά standards.

Σήμερα μετά τον έντεχνο παραμελισμό της και την σκόπιμη αδιαφορία από τους αρμοδίους λειτουργεί με σημαντικές ελλείψεις γεγονός που την εντάσσει λειτουργικά εκτός των κατασκευαστικών και λειτουργικών της δεδομένων καθώς επίσης και εκτός των ελάχιστων απαιτήσεων που είναι καθιερωμένα και συστήνονται ως όροι ασφαλούς λειτουργίας από τον ICAO.

Με τα ελλειμματικά αυτά λειτουργικά δεδομένα στην εγκατάσταση θα θέλαμε κάποιος εκ των αρμοδίων να αποφανθεί υπεύθυνα αν εξασφαλίζεται και σε ποιο βαθμό η ασφαλής και αποτελεσματική λειτουργία του αεροδρομίου.

Εκτός αυτών πολλά εκ των προβλημάτων δημιουργήθηκαν από λαθεμένες αποφάσεις και από πρακτικές που ήταν στοχευμένες στην εσκεμμένη απαξίωσή τους, γιατί οι εγκαταστάσεις αυτές δεν κάλυπταν επαρκώς τις υποκειμενικές προσεγγίσεις και τις ιδιοτελείς στοχεύσεις του κάθε εμπλεκόμενου παράγοντα.

Μέχρι το έτος 2007 μπορούμε να ισχυριστούμε ότι όλα είχαν καλώς. Από εκεί και μετά επειδή στην προσπάθεια που έκαναν οι ενδιαφερόμενοι να εξευρεθεί τρόπος διασύνδεσης της εγκατάστασης του νέου διαδρόμου με την υπάρχουσα εγκατάσταση της φωτοσήμανσης του λειτουργούντος διαδρόμου, προκειμένου και οι δύο να λειτουργούν με ασφάλεια και ενοποιημένα, άρχισαν να διατυπώνονται προτάσεις που απαξίωναν την εγκατάσταση και στην ουσία ζημίωναν το ελληνικό δημόσιο.

Προς επίρρωση των επιδιώξεων αυτών άρχισαν οι έντεχνες καθυστερήσεις και οι ελλειμματικές έως μηδενικές εγκρίσεις ανταλλακτικών ασφαλείας, οι οποίες χρόνο με τον χρόνο οδήγησαν στην σημερινή κατάσταση. Εκτός αυτού, από κάποιους υποστηρικτές αλλότριων συμφερόντων τα οποία με την πάγια τακτική τους ήταν αντίθετα με το δημόσιο συμφέρον και με την έμμονη ιδέα της «εξέρευσης» λύσης να τους διακατέχει την οποία επεδίωκαν με άσκηση πιέσεων και έντεχνων μεθοδεύσεων και αποσκοπούσαν στην πλήρη αποδοχή προτάσεων και αξιώσεων, πέτυχαν να δημιουργήσουν αυτή την δυσκόλως αναστρέψιμη κατάσταση για το αεροδρόμιο.

Αν επιχειρήσουμε να αναδείξουμε αυτό που οι εγκληματολόγοι θα ονόμαζαν κίνητρο, καθώς και τα πειστήρια με τα οποία τελέστηκε το έγκλημα αυτό, δεν θα χρειαστεί να καταβάλουμε ιδιαίτερη προσπάθεια. Η όλη εικόνα αλλά και τα καταγεγραμμένα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και συνθέτουν με πολύ ευκρινή και αντιληπτό τρόπο την απόδειξη της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, που τελέστηκε από τους «φανερούς» αλλά και από τους ανώνυμους δράστες, με περισσότερες της μίας πράξης και σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα.

Το οργανωμένο αυτό σχέδιο διέθετε ηθικούς αυτουργούς οι οποίοι με την στάση τους διευκόλυναν και ενίσχυαν την εκτέλεση του εγκλήματος, με την ελεγχόμενη καθυστέρηση και την εγκληματική αδιαφορία που επεδείκνυαν με σκοπό την επίτευξη ιδιοτελών επιδιώξεων σε βάρος της ασφαλούς και αποτελεσματικής λειτουργίας του αεροδρομίου και κυρίως σε βάρος των συμφερόντων του δημοσίου. 

Κατά συνέπεια είναι πολύ εύκολο να εντοπίσουμε και να ονοματίσουμε αυτούς που με τις πράξεις τους και τις έντεχνες και «ελεγχόμενες» παραλείψεις τους κατά παράβαση των καθηκόντων και των υποχρεώσεων τους, οδήγησαν το αεροδρόμιο σε αυτή την κατάσταση, αρκεί να διαθέτουμε ανάλογη και αποφασιστική θέληση.

Είναι παραδεκτό ότι το αεροδρόμιο Μακεδονία της Θεσσαλονίκης βιώνει εδώ και πολλά χρόνια μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της ιστορίας του και της αποστολής του.

Τα προβλήματα όμως που το ζώνουν και το καθηλώνουν αναπτυξιακά και του στερούν το απαραίτητο οξυγόνο βελτίωσης της λειτουργίας του, συνεχώς αυξάνονται, αφού όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται, αλλά με το αδιάφορο και ελλειμματικό και πολλές φορές σκόπιμο αρνητικό ενδιαφέρον που εκδηλώνεται από τους αρμοδίους πολλαπλασιάζονται, σε τέτοιο βαθμό που να απαξιώνονται και να καταστρέφονται εγκαταστάσεις του και οι βασικές υποδομές του, για τις οποίες το ελληνικό δημόσιο δαπάνησε αρκετά χρήματα και οι οποίες αν λειτουργούσαν θα συνέβαλαν καθοριστικά στην ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία του.

Μια από τις εγκαταστάσεις ασφαλείας που βρίσκεται σε κατάσταση οριακής καταστροφής, αραχνιασμένη και παραμελημένη, παρόλο που στοίχησε πλέον των τεσσάρων εκατομμυρίων ευρώ, είναι το αυτόματο σύστημα ελέγχου των αποσκευών. Μια προηγμένη υποδομή, η μόνη εγκατεστημένη σε κρατικό αεροδρόμιο, η οποία εκτός από την σημαντική και αποτελεσματική αποστολή της στον αυτόματο έλεγχο των αποσκευών μέσω αξονικού τομογράφου, θα μπορούσε να εισφέρει σημαντικά έσοδα στο αεροδρόμιο κατά τα πρότυπα του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών, τα οποία θα επαρκούσαν να καλύψουν όλες τις δαπάνες συντήρησης και λειτουργίας του αεροδρομίου. 

Αυτή η εγκατάσταση που κατασκευάστηκε το έτος 2004 και δεν ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τον μελετητικό αρχικό σχεδιασμό της και παρελήφθη το έτος 2006, μετά την εξουδετέρωση κατευθυνόμενων αντιδράσεων, λειτούργησε μέχρι το 2010, με σημαντική συμβολή τόσο στον έλεγχο των αποσκευών όσο και στην αποτελεσματική εξυπηρέτηση των αναχωρούντων επιβατών, με χαρακτηριστικό επίτευγμα την βελτίωση της εικόνας και την άμεση εξάλειψη των ατέρμονων ουρών των επιβατών. Από τότε και μέχρι σήμερα με έντεχνες μεθόδους και διάφορες «φτηνές» δικαιολογίες έμεινε ανενεργή, παρέα με τις αράχνες της.

Μια άλλη εγκατάσταση ασφαλείας που διαθέτει το αεροδρόμιο χωρίς όμως να λειτουργεί, είναι το σύστημα ελέγχου πρόσβασης και επιτήρησης των χώρων του. Το σύστημα αυτό που στοίχησε κοντά στα 2 εκατομμύρια ευρώ, μένει ανενεργό γιατί δεν είναι ενθέρμως αποδεκτό από τους ιθύνοντες, ούτε μπορεί να υποστηριχθεί λειτουργικά με ότι αυτό σημαίνει για την ελεγχόμενη προσβασιμότητα στους ελεγχόμενους χώρους του αεροδρομίου καθώς και για την αναγκαία επιτήρηση των υπολοίπων χώρων του αεροδρομίου.

Μετά τα ανωτέρω αναφερόμενα περιττεύει να πούμε πως το έγκλημα που συντελείται εδώ και χρόνια, στο αεροδρόμιο Μακεδονία, είναι κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Και είναι ένα έγκλημα προμελετημένο κατά της ασφαλούς και αποτελεσματικής λειτουργίας του αεροδρομίου και όχι μόνο, καθώς επίσης και κατά του γενικότερου συμφέροντος της ευρύτερης περιοχής αλλά και της ίδιας της χώρας.

Δεν θα ήταν υπερβολή κάποιος να ισχυριστεί ότι στο αεροδρόμιο Μακεδονία τελείται ένα κατά συνήθεια έγκλημα, αφού από την επαναλαμβανόμενη τέλεσή του, γίνεται φανερό ότι οι δράστες έχουν «εθιστεί» τρόπον τινά σε αυτό, σε βαθμό που να έχει γίνει πλέον στοιχείο της προσωπικότητάς τους και τακτική εμμονής με σταθερή «ροπή» προς το συγκεκριμένο αδίκημα. Η τέλεση δε από μέρους των δραστών αυτού του ίδιου εγκλήματος, με περισσότερες της μίας πράξης και σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα χαρακτηρίζει το έγκλημα ως «κατ' εξακολούθηση».

Αυτή η εγκληματική από αδιαφορία και από αρνητική πρακτική οργάνωση που συνέβαλε καθοριστικά στην δημιουργία και στην διαιώνιση των προβλημάτων, αφού πέτυχε τον σκοπό της, προσπαθεί σήμερα με το εκ των υστέρων προσχηματικό της ενδιαφέρον να απαλλαγεί από αυτά και από κάθε ενδεχόμενη κατηγορία, προκειμένου να τα παραδώσει ως προίκα στην οποιαδήποτε επιλογή παραχώρησης.