Ο «πατριωτισμός» ως λύση στα αδιέξοδα…

Κανείς δεν αμφιβάλλει πως το 1974 το καθεστώς της Χούντας, εν μέσω και των επιπτώσεων της πετρελαϊκής κρίσης στην οικονομία, προσπάθησε να τονώσει την αποδοχή στο εσωτερικό, με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρου, αποτέλεσμα του οποίου προσδοκούσε να ήταν η πρόσδεση της Μεγαλονήσου στον ελληνικό εθνικό κορμό…

Αναμφίβολα όσοι Έλληνες στο εσωτερικό και το εξωτερικό έφεραν αντιρρήσεις ή εναντιώθηκαν τότε στο πραξικόπημα στην Κύπρο απομονώθηκαν πολιτικά και ηθικά με το στίγμα ή έστω το ερωτηματικό της εθνικής μειοδοσίας (τουλάχιστον).

Το αποτέλεσμα της ατυχούς προσπάθειας πρόσδεσης της Κύπρου στον εθνικό κορμό, ήταν η τουρκική εισβολή και η πρώτη απώλεια εδαφών για τον ελληνισμό από το 1922. Δηλαδή, μια εθνική καταστροφή. Οι αυτοαποκαλούμενοι υπερπατριώτες δικάστηκαν για εσχάτη προδοσία και οι περισσότεροι από αυτούς πέθαναν στη φυλακή.

Οι ρεαλιστές αντιστασιακοί («μειοδότες» κατά το καθεστώς και τα τσιράκια του) δικαιώθηκαν. Η κοινή γνώμη με την ίδια θέρμη αγκάλιασε τη νέα αφήγηση στη συνέχεια…

Ο πατριωτισμός είναι σαν την πολιτική, δεν μετράνε οι καλές προθέσεις, όλοι θα μπορούσαν να έχουν τέτοιες. Μετράει το αποτέλεσμα.

Από αυτήν την άποψη στην Κύπρο και την Ελλάδα περισσότερα προσέφεραν όσοι την ενέταξαν στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Άνθρωποι αθόρυβοι και εργατικοί σαν το μακαρίτη το Γιάννο Κρανιδιώτη π.χ.

Ανάλογη είναι η ιστορία της ελληνικής εισβολής του 1897 στη Θεσσαλία που οδήγησε σε λίγες μέρες στη συντριβή από τους Τούρκους…

Υπάρχουν πολλές ανάλογες περιπτώσεις όπου η ανάγκη των δημαγωγών να καλύψουν το κενό μεταξύ λόγων και πράξεων οδήγησαν σε εθνικές τραγωδίες.

Ας προσπαθήσουμε να το αποφύγουμε, όχι πιέζοντας και τρομοκρατώντας τον τύπο ως εξουσία, αλλά υιοθετώντας πιο ήπιους τόνους και περισσότερο ρεαλιστικές προσεγγίσεις προς την πραγματικότητα.

Το αδιέξοδο

 Ενάμιση μήνα μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση μας λέει πως η λύση του ελληνικού προβλήματος και η έξοδος από την κρίση χρεοκοπίας που απειλεί με ολοσχερή κατάρρευση την ελληνική οικονομία και κοινωνία μέσα στους επόμενους μήνες, θα αντιμετωπιστεί με «λοταρίες» εναντίον της φοροδιαφυγής και με την κατάσχεση του κτηρίου του ινστιτούτου «Γκαίτε».

Χρειαζόμαστε μερικά δισ. ευρώ στο επόμενο δίμηνο για το δημοσιονομικό κενό και την καταβολή μισθών και συντάξεων και περί τα 30 δισ. τα επόμενα δυο χρόνια για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Και το Μανχάταν ολόκληρο να ήταν το «Γκαίτε» της Αθήνας δεν θα μας εξασφάλιζε τόσα…

Αν θέλουμε να έχουμε μια αντικειμενική εικόνα της πραγματικότητας, πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια «επιθετικής επαιτείας» από ελληνικής πλευράς, όπως είχε εφαρμόσει στα τέλη του 18ου αιώνα η κυβέρνηση του δημαγωγού Θόδωρου Δηλιγιάννη.

Οι πολεμικές αποζημιώσεις…

Η Ελλάδα στην περίπτωση του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων έχει νομικά ερείσματα. Μέχρι σήμερα το γεγονός πως οι κυβερνήσεις ποτέ δεν έβαλαν το θέμα των αποζημιώσεων πάνω στο τραπέζι, αλλά το είχαν πάντα κάτω από το τραπέζι ή δίπλα, έχει βοηθήσει να εξασφαλίσουμε πολλά από αυτά που μας τοποθετούν στις 40 πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη καίτοι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας βρίσκεται πιο κοντά στην 100η θέση.

Ο πρωθυπουργός πραγματοποίησε την ομιλία στη Βουλή για τις κατοχικές αποζημιώσεις την Τρίτη, το βράδυ της προηγουμένης της εκκίνησης των διαπραγματεύσεων με τα τεχνικά κλιμάκια της «τρόικας» που μετονομάστηκε σε «θεσμούς» και ξανά σε «γκρουπ των Βρυξελλών» για χάρη της εσωτερικής κατανάλωσης – τζάμπα αντίστασης.

Με την κίνηση αυτή ο κ. Τσίπρας συνέδεσε το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου με τις διαπραγματεύσεις «επιθετικής επαιτείας» που διεξάγουμε, προκειμένου η κυβέρνηση να προφυλάξει τα συμφέροντα ενός μη βιώσιμου, διεφθαρμένου πελατειακού οικονομικού και πολιτικού συστήματος.

Πρόκειται για τραγικό ηθικό και πολιτικό λάθος…

Τραγικά ηθικό λάθος, γιατί έβαλε πάνω στη ζυγαριά μιας οικονομικής διαπραγμάτευσης το γεγονός της ναζιστικής θηριωδίας στο Δίστομο και αλλού…

Τραγικά πολιτικό λάθος γιατί όταν χρωστάς 300 – 400 δισ. και απαιτείς «κουρέματα» και αναδιαρθρώσεις δεν βάζεις πάνω στο τραπέζι ζητήματα κατοχικών δανείων και πολεμικών αποζημιώσεων. Τα κρύβεις όσο πιο μακριά μπορείς…

Ο νοών νοείτο.

Η κυβέρνηση στις πρώτες 45 ημέρες της εξουσίας έχει καταφέρει να διαλύσει τις τράπεζες και την οικονομία, τις συνέπειες της διάλυσης των οποίων θα αρχίσει να εισπράττει πριν το καλοκαίρι.

Έχει επίσης καταφέρει να απομονώσει τη χώρα μεταξύ των εταίρων της ΕΕ στο μεγαλύτερο βαθμό που έχει υπάρξει μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών.

Η κυβέρνηση σε αυτό το διάστημα μοιάζει με «ξεματιάστρα» της δεκαετίας του ’50 που προσπαθεί να πραγματοποιήσει εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς.

Για να καλύψει τις αστοχίες, ανεβάζει τους τόνους και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα πατριωτικά αισθήματα. Ο πατριωτισμός όμως όπως είπαμε όπως και η πολιτική μόνο εκ του αποτελέσματος μπορούν να αξιολογηθούν στο τέλος της ημέρας…

Ο πατριωτισμός ως καταφύγιο…

 Ο πατριωτισμός στην πιο αγνή μορφή του είναι η ανιδιοτελής αγάπη για την πατρίδα, την κοινωνία δηλ. με την οποία μοιραζόμαστε κοινά βιολογικά, πολιτικά, κοινωνικά και θεσμικά χαρακτηριστικά και συμφέροντα…

Με αυτή την έννοια κατά τον τρόπο του Αριστοτέλη στα Πολιτικά, πατρίδα μας είναι η οικογένειά μας έναντι των άλλων, η συνοικία μας έναντι των άλλων συνοικιών, η περιφέρειά μας έναντι των άλλων περιφερειών, η χώρα μας έναντι των άλλων χωρών, η Ευρωζώνη έναντι των άλλων νομισματικών ζωνών, η Ευρώπη μας έναντι των άλλων πολιτικών ζωνών, η γη έναντι των άλλων πιθανών πλανητικών πολιτισμών…

Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο πατριωτισμός στην αγνή του διάσταση δέχεται διασταλτικές ερμηνείες. Στη χυδαία εκδοχή της δημαγωγικής του εκμετάλλευσης υπάρχουν μερικές πολύ καλά στοχευμένες εκφράσεις γνωστών και λιγότερο γνωστών διανοητών.

Είπαν για τον πατριωτισμό…

Η φιλανθρωπία και ο πατριωτισμός: τα βασικά προσόντα του ανθρώπου ο οποίος θέλει κάτι να πουλήσει

Μένκεν Χ.

Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο του παλιάνθρωπου
Τζόνσον Σ.

Πατριωτισμός είναι όταν η αγάπη για τους δικούς σου ανθρώπους έρχεται πρώτη. Εθνικισμός είναι όταν το μίσος για τους άλλους έρχεται πρώτο.

Ντε Γκολ Σ.

Πατριωτισμός σημαίνει συχνά να κρύβει κανείς πίσω από τη σημαία ένα πλήθος από λάθη και πλάνες

Τζόνσον Λ.

Πραγματικός πατριώτης είναι αυτός που, όταν παίρνει μια κλήση από την τροχαία, χαίρεται γιατί διαπιστώνει ότι οι κρατικές υπηρεσίες κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Βόγκαν Μπ.

Πηγή: Capital