Α
ν
κάτι με έχει εκπλήξει δεν είναι ο Πάνος ο Καμμένος που πήγε στο Άμυνας. Ήταν
γνωστό ότι ο Πάνος και τα άλλα παιδιά της "πατριωτικής
αριστεράς" θα συμμετείχαν στην κυβέρνηση. Στους συντρόφους του
ΣΥΡΙΖΑ ίσως να τους κάθισε το φαγητό στο στομάχι, αλλά έτσι είναι η ζωή και η
εξουσία.
Έχει πίκρες και συμβιβασμούς κι όχι μόνο διορισμούς. Εκείνο που με εξέπληξε είναι η τοποθέτηση της κυρίας Κωνσταντοπούλου στην θέση της προέδρου της Βουλής. Επιτέλους, λίγο χρώμα στην ζωή μας. Κόκκινα, κίτρινα και μπλε μπαλόνια σε κάθε συνεδρίαση!
Έχει πίκρες και συμβιβασμούς κι όχι μόνο διορισμούς. Εκείνο που με εξέπληξε είναι η τοποθέτηση της κυρίας Κωνσταντοπούλου στην θέση της προέδρου της Βουλής. Επιτέλους, λίγο χρώμα στην ζωή μας. Κόκκινα, κίτρινα και μπλε μπαλόνια σε κάθε συνεδρίαση!
Μιλήσαμε
χτες για συμβολισμούς. Ότι ο κ. Σαμαράς δεν παρέδωσε στον κ. Τσίπρα. Και την
επόμενη ημέρα ο κ. Τσίπρας έστειλε την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου στην θέση του
προέδρου της Βουλής. Η κυρία Κωνσταντοπούλου έχει δώσει αρκετό χρώμα στην
μονότονη κοινοβουλευτική ζωή των τελευταίων ετών. Κι εκεί που το μενού είχε
μνημόνια και πάλι μνημόνια και κόντρα μνημόνια, ερχότανε η παρουσία της Ζωής να
αλλάξει το κλίμα.
Στις
2 Νοεμβρίου του 2014 παρουσιάστηκε στην Βουλή κρατώντας ένα κόκκινο μπαλόνι.
Όταν η προεδρεύουσα κύρια Κόλλια της ζήτησε να το κατεβάσει, η Ζωή δήλωσε
ότι επρόκειτο για συμπαράσταση στους απεργούς της Coca Cola.
«Απεργοί
και της εταιρείας Coca-Cola και εκατοντάδες άνθρωποι κράταγαν αυτό που
υποτιμητικά είπε η κυρία Κόλλια "μπαλόνι", το οποίο πρέπει να
κρύψουμε. Για να κρύψουμε προφανώς τους ανθρώπους που δίνουν αγώνα για να
διατηρήσουν την εργασία τους» είπε η βουλευτής.
Από
σήμερα όλοι οι βουλευτές θα πρέπει να είναι χαρούμενοι. Θα μπορούν να
εισέρχονται στην Βουλή των Ελλήνων με ό,τι ο καθένας θέλει. Άλλος με μπαλόνι,
άλλος με κατσαρόλα, άλλος με κατσαβίδι. Γιατί όχι; Την αρχή την έκανε η κυρία
πρόεδρος. Είναι βέβαιο ότι θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές στο ελληνικό
Κοινοβούλιο.
Δύο
λόγια για την νέα κυβέρνηση. Ή καλύτερα ας μιλήσει γι αυτή ο κ. Φαήλος
Κρανιδιώτης, στενός φίλος του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Ο οποίος,
κ. Κρανιδιώτης, είχε δηλώσει στο παρελθόν τον απέραντο θαυμασμό του για τον νέο
υπουργό των εξωτερικών μας κ. Νίκο Κοτζιά: "Ο Κοτζιάς, παίδες, δεν
είναι τυχαία περίπτωση. Έχει συγκρότηση, πατριωτικό πυρήνα και καθαρό
μυαλό". Στις επόμενες ημέρες θα έχουμε αποσπάσματα από το έργο του
κ. Κοτζιά.
Όπως
εκείνο το "η σοσιαλρεφορμιστική άρνηση του ειρηνικού δρόμου, δεν αποτελεί
απλώς μια μονόπλευρη πρόσδεση στις ειρηνικές μορφές πάλης. Αντίθετα,
συνοδεύεται από μία άλλη λανθασμένη αντίληψη, ότι ο ειρηνευτικός δρόμος είναι ο
κοινοβουλευτικός". Δεν ξέρω τι καταλάβατε εσείς, αλλά προφανώς οι σύμμαχοί
μας έχουν ήδη καταλάβει πολλά. Και έχουν αρχίσει να τρέμουν γι΄ αυτό.
Θέλετε
κι άλλο; Ορίστε: "Το ειρηνικό πέρασμα, περιέχει όχι μόνο βία γενικά (μιας
και επιβάλλει την θέληση του λαού πάνω στους εχθρούς του), αλλά μπορεί να
περιέχει και ένοπλη βία. Απλώς δεν φτάνει στον πανεθνικό εμφύλιο πόλεμο".
Δεν
συζητάμε να τα είχε πει αυτά κάποιος δεξιός. Χαμός θα είχε γίνει! Αλλά τα λέει
ο υπουργός εξωτερικών της νέας κυβέρνησης της ριζοσπαστικής αριστεράς παύλα
πατριωτικής. Φανταζόμαστε ότι εκεί στις συνόδους κορυφής στο εξωτερικό, στην ΕΕ
και στο ΝΑΤΟ, οι υπουργοί θα κάθονται γύρω από το τζάκι και ο κ. Κοτζιάς θα
τους διαβάζει αποσπάσματα από τα έργα του. Παρέα, φυσικά, με τον κ. Κρανιδιώτη.
Διότι ο κ. Κρανιδιώτης μπορεί να ήταν μέχρι πρόσφατα κόκκινο πανί για
τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι και για τον νέο τους υπουργό εξωτερικών.
Λυπάμαι
σύντροφοι. Ήθελα να γράψω κάτι καλό σήμερα. Συνηθίζεται όταν ανοίγει ένα νέο
μαγαζί να περνάς και να εύχεσαι καλές δουλειές. Αλλά όταν τελείωσαν οι
ανακοινώσεις για την νέα κυβέρνηση δεν ήξερα τι ακριβώς με ενόχλησε. Διότι ο
Καμένος ήταν τίμιος από την αρχή. Δεν έκρυψε τις προθέσεις του. Ούτε το
ποιός είναι. Οι άλλοι;
Θανάσης Μαυρίδης
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου