Δημοσιογραφικές κωλοτούμπες...

Αρέσει σε μας τους δημοσιογράφους να σχολιάζουμε τις κωλοτούμπες των πολιτικών. Αρέσει σε όλους αυτό, άλλωστε. Είναι ενός είδους απόλαυση να παρατηρείς την Γκερέκου που... αλλαξοπίστησε, τον «αριστερό» Οικονόμου που αγάπησε τον Σαμαρά, τη Ραχήλ που βρέθηκε από τους «ψεκασμένους» στον ΣΥΡΙΖΑ κ.ο.κ.

Θα είχε περίσσιο ενδιαφέρον ωστόσο, αν όλοι εμείς οι σχολιαστές, κάναμε και ενός είδους αυτοκριτική. Να μετράγαμε πόσοι δημοσιογράφοι παρότι ως μη όφειλαν (οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να βρίσκονται απέναντι και όχι μαζί με την εξουσία), έκαναν ανάλογες θεαματικές κωλοτούμπες. Πώς, από τα άλλοτε κραταιά κόμματα εξουσίας (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ), είδαν το φως το αληθινό στον ΣΥΡΙΖΑ. Ή και με αντίστροφες πορείες, αν και αυτή που παρατηρείται στις ημέρες μας είναι η πρώτη τάση, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα κοντά στην εξουσία, εκεί υπάρχει το «μέλι».

Δεν ξέρω αν έχει νόημα να αναφερθώ σε ονόματα, πιστεύω πως δεν πρέπει να υιοθετήσω μια λογική κουτσομπολιού με ονοματολογία. Άλλωστε, δεν έχω ν' αποκαλύψω κάτι φοβερό. Όλοι διαβάζουμε εφημερίδες ή sites, βλέπουμε τηλεοράσεις ή ακούμε ραδιόφωνα. Άρα, όλοι θα έχουμε παρατηρήσει πως άλλοτε φίλα προσκείμενοι στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ή της συγκυβέρνησης αργότερα, σήμερα εμφανίζονται αριστεροί. Άνθρωποι που, πριν από λίγα μόλις χρόνια, κατακεραύνωναν τον «επιπόλαιο ΣΥΡΙΖΑ» και υποστήριζαν με θέρμη τις κυβερνητικές πολιτικές, σήμερα κάνουν το ακριβώς αντίθετο.

Υπάρχουν και τα γραπτά που μένουν και τα βίντεο επίσης. Η τεχνολογία βοηθάει πολύ σ’ αυτό. Απλά γκουγκλάρεις τ’ όνομα κάποιων σημερινών αντιμνημονιακών και φιλο-συριζαίων συναδέλφων μου και θα το βρεις πολύ ενδιαφέρον.

Το κακό είναι, πως η πλειονότητα των πολιτών ή έχει κοντή μνήμη ή δεν έχει διάθεση να ψάχνει τις οβιδιακές μεταμορφώσεις των συναδέλφων μου. Με αποτέλεσμα να γίνονται ισοπεδωτικές γενικεύσεις. Γιατί, υπάρχουν και οι συνεπείς, που όμως πέφτουν θύματα των καιροσκόπων. Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να ταυτίσω για παράδειγμα τον Νίκο Φίλη ή τον Γιώργο Κυρίτση, οι οποίοι (ανεξάρτητα αν διαφωνείς ή συμφωνείς μαζί τους), κράτησαν μια συνεπή στάση όλα αυτά τα χρόνια, από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωνε ποσοστά 3-5%, με διάφορους νεόκοπους ΣΥΡΙΖαίους, οι οποίοι άρχισαν την προσέγγιση με το κόμμα όταν είδαν να εκτοξεύονται τα ποσοστά του. Και το οποίο έγινε θεαματικά γρήγορα, αστραπιαία. Όσο αστραπιαία έβλεπες παλιότερα ΠΑΣΟΚους να μετατρέπονται σε Νεοδημοκράτες ή το αντίστροφο.

Είναι προφανές πως η κρίση είναι γενικευμένη, δεν θα μπορούσαν οι δημοσιογράφοι ν' αποτελούν την εξαίρεση. Προφανές επίσης είναι όμως, πως οι δημοσιογράφοι διαχειριζόμαστε έναν τομέα, αυτόν της πληροφόρησης, που παίζει κρίσιμο και σημαντικό ρόλο, ειδικά σε τέτοιες εποχές...

Γιάννης Παντελάκης

Protagon