Τα λάθη της αντιπολίτευσης

Καθώς πλέον γίνεται κοινή συνείδηση αυτό που υποστήριζα πάντοτε, ότι δηλαδή η κυβέρνηση οδηγεί την Ελλάδα εκτός ΕΕ προκειμένου να πραγματοποιήσει το “regime change”, θα πρέπει να αναλογισθούμε τα τεράστια λάθη τμήματος της αντιπολίτευσης που διευκόλυναν τις τραγικές αυτές εξελίξεις. Αναφέρομαι εδώ στους 4 καταστροφικούς μύθους που καλλιέργησαν το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ (ιδίως το πρώτο).

Μύθος 1: O ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει «κωλοτούμπα», θα αγκαλιάσει το μεταρρυθμιστικό όραμα και μετά θα ζήσουμε καλά και αυτοί καλύτερα.

Αλήθεια: Όπως δείχνουν τα γεγονότα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ενθαρρύνει καμία μεταρρύθμιση που οδηγεί στη χειραφέτηση των παραγωγικών δυνάμεων από το κράτος. Στο newspeak του ΣΥΡΙΖΑ, «μεταρρύθμιση» νοείται ακριβώς το αντίθετο: ό,τι δηλαδή εντείνει τον έλεγχο του κράτους στις παραγωγικές δυνάμεις.

Αυτό φυσικά οδηγεί σε στασιμότητα, ύφεση, σύγκρουση της Ελλάδας με τους εταίρους και χρεοκοπία.

Μύθος 2: Υπάρχει ένας «καλός ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εκφράζει ο κ. Τσίπρας και ένας «κακός» ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο εκφράζει ο κ. Λαφαζάνης. Καθήκον της αντιπολίτευσης είναι να βοηθήσει τον «καλό» ΣΥΡΙΖΑ να απαλλαγεί από τον «κακό».

Αλήθεια: Όπως δείχνουν τα γεγονότα, τέτοια διάκριση δεν υπάρχει. Απλά υπάρχει μία κατανομή ρόλων. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ φοράει τα γιορτινά του, ονομάζεται «Τσίπρας». Όταν φοράει τα ρούχα της δουλειάς, ονομάζεται «Λαφαζάνης». Όταν φοράει τα γιορτινά του ονομάζεται «Παπαδημούλης». Όταν φοράει τα ρούχα της δουλειάς, «Κατρούγκαλος».

Μύθος 3: H συμμετοχή των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση είναι ένα πρόσκαιρο φαινόμενο. Σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιλέξει ως κυβερνητικούς εταίρους «προοδευτικές» πολιτικές δυνάμεις με «αριστερές ευαισθησίες».

Αλήθεια: Ο Π. Καμμένος αποτελεί -μετά τον πρωθυπουργό- το πιο σημαντικό πρόσωπο στη διαδικασία της μετάβασης στο Χαρούμενο Αύριο. Καμία ιδεολογία «αντίστασης» στην Ελλάδα, κανένα αφήγημα «εξέγερσης», κανένα έπος «αντι-ιμπεριαλιστικής πάλης» δεν πουλάει, αν δεν περιέχει τη διάσταση του εθνικισμού. Ο κ. Καμμένος είναι αυτός που παρέχει την εθνικιστική νομιμοποίηση στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Μύθος 4: Oι καταλήψεις και οι συγκρούσεις δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει χάσει τον έλεγχο.

Αλήθεια: To ακριβώς αντίθετο ισχύει. Οι καταλήψεις και οι συγκρούσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τον απόλυτο έλεγχο. Ο μακαρίτης ο σύντροφος Τσάβες έχει αναλύσει τον καθοριστικό ρόλο που παίζουν οι "los grupos militantes” στη διαδικασία της μετάβασης στο Χαρούμενο Αύριο. 
Στην Ελλάδα καμία ερμηνεία της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία δεν είναι ικανοποιητική αν δεν περιλαμβάνει τη βία που ασκούσαν στο πεζοδρόμιο και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα τα τελευταία έτη οι los grupos militantes. 
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα πρώτα μέτρα που έλαβε η νέα κυβέρνηση στόχευαν ακριβώς στην ικανοποίηση αυτών των πελατών τους: Tην επαναφορά του θεσμού των «αιώνιων φοιτητών» (αυτή την τεράστια δεξαμενή των grupos), την απόσυρση των αστυνομικών από τις διαδηλώσεις (πράσινο φως για βανδαλισμούς και βία) και φυσικά τον διορισμό του Παυλόπουλου στην Προεδρία (θεωρητική νομιμοποίηση της ατιμωρησίας της πεζοδρομιακής βίας).

Οι 4 αυτοί μύθοι που καλλιέργησαν το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ (σε συνδυασμό με την άρνησή τους να προωθήσουν τη δημιουργία ενός μαχητικού Λαϊκού Μετώπου για την προάσπιση της Ελευθερίας), έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν καθοριστικό ρόλο στην απάθεια των μαζών, αποπροσανατολίζοντάς τες και δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στις δυνάμεις της παρακμής να οικοδομούν απρόσκοπτα το Χαρούμενο Αύριο.

Τάκης Μίχας 

Protagon