Και όμως συνεργάστηκαν!

Δεν είναι ευχάριστο να σχολιάζει κανείς την παραγωγή τρόμου από διάφορους με αποδέκτες, ποιους άλλους, τους Έλληνες πολίτες. Η καταστροφολογία, αυτό το απεχθές «αν δεν κάνετε αυτό ακριβώς που σας λέμε, θα αφανιστείτε», δεν φαίνεται να κατατρόπωσε μέχρι σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ και όσους συνοδοιπορούν μαζί του στο περίφημο «αντιμνημονιακό μπλοκ». 

Η αλήθεια βρίσκεται ως συνήθως στη μέση, γι’ αυτό και όσοι έχουν αποφασίσει να ψηφίσουν αντιπολίτευση μπορεί να σηκώσουν τις οικονομίες τους από την τράπεζα, στη συνέχεια πάντως αντιπολίτευση θα ψηφίσουν. Αρα, την πατρίδα θα τη βοηθούσε περισσότερο η κυβέρνηση να καθησυχάζει με λόγια και πράξεις τις αγορές και τους πολίτες αντί να ανατριχιάζει με την επερχόμενη καταστροφή, την οποία υποδαυλίζει με κάποιον τρόπο. 

Ας είναι: ο κομματικός πατριωτισμός, στη χώρα όπου περισσεύουν οι πατριώτες, υπήρξε πάντα πιο σθεναρός, πιο σταθερός, από τον... άλλο. Η τακτική της ακραίας ρητορικής συσπειρώνει οπαδούς κάτω από κομματικές σημαίες και αυτό φαίνεται ότι αρκεί σε όλους...

Έγινε πάντως κάτι αυτή την εβδομάδα λόγω ανωτέρας βίας, που αφήνει μάλλον μια χαραμάδα αισιοδοξίας μέσα στην αντάρα των ημερών. Ο φόβος για τον θάνατο του νεαρού Νίκου Ρωμανού φαίνεται ότι συνέτισε το ελληνικό Κοινοβούλιο. 

Έτσι γίναμε μάρτυρες ενός πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα γεγονότος: ο υπουργός Δικαιοσύνης, αφού έλαβε υπόψη του τις απόψεις όλων των κομμάτων, παρουσίασε ένα νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίστηκε από όλους! 

Άκουσα με μεγάλη ανακούφιση σε ραδιοφωνικές ειδήσεις εκείνο το πρωί ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε μιλήσει τηλεφωνικώς για το θέμα τόσο με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. 

Το πολιτικό σύστημα λειτούργησε επιτέλους όπως σε όλο τον κόσμο: συνομίλησε, αντάλλαξε απόψεις, παρ’ όλες τις αρχικές διαφωνίες, βρήκε έναν κοινό τόπο, υπήρξε εν τέλει θετικό αποτέλεσμα. Η διαφωνία, έστω και για μια μέρα, δεν πήρε τη μορφή εχθροπραξίας, η ανταλλαγή επιχειρημάτων δεν απέβη πόλεμος χαρακωμάτων, ο λόγος δεν υποκαταστάθηκε από αλαλαγμούς. 

Μπορούν, λοιπόν, να συνεννοηθούν σε κάτι, να συγκεράσουν, να συνθέσουν υποχωρώντας. Και αφού συνέβη για τη ζωή ενός πολίτη, γιατί να μη συμβεί για τη σωτηρία μιας χώρας.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΧΛΙΑΣ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ