«Μαγαζάκια» χωρίς ρολό;

Τι θα γίνει την προσεχή άνοιξη, αν έχουμε εκλογές και το πολιτικό σκηνικό είναι ίδιο με το σημερινό; Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα, ας δούμε τι σημαίνει η διαπίστωση «ίδιο σκηνικό».

Σημαίνει ότι θα έχουμε αποτελέσματα παρόμοια ή ανάλογα με αυτά των ευρωεκλογών. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει με σχετική διαφορά (μακριά από την αυτοδυναμία) και η Χρυσή Αυγή θα παραμείνει τρίτο κόμμα.

Και ποια θα είναι η συνέχεια; Αβεβαιότητα, ακυβερνησία ή τερατογένεση (στην κυβέρνηση). Tο πρώτο κόμμα δεν θα μπορεί να συνεργαστεί με το τρίτο, όπως συμβαίνει σήμερα και έχουμε κυβέρνηση. Θα αναζητήσει το τέταρτο και το πέμπτο κόμμα και ο θεός (των κυβερνήσεων) να βάλει το χέρι του. Ένα είδος τερατογένεσης θα έχουμε αν υποχρεωθούν -ελλείψει άλλης εναλλακτικής- να συμπράξουν σε κυβερνητική λύση τα δύο πρώτα κόμματα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ. Κι αμέσως να μη συμβεί αυτό, ίσως θα είναι λύση ανάγκης μετά από νέες εκλογές και αν το εκλογικό σώμα ψηφίσει πάνω-κάτω τα ίδια.

Όλα αυτά μπορούν να ξεπεραστούν με δύο τρόπους. Πρώτον, με την αυτοδυναμία. Και, δεύτερον, με τη συνεργασία του πρώτου και του τρίτου κόμματος, συνεργασία που δίνει κυβερνητική λύση. Παρακάμπτουμε την αυτοδυναμία, αφού οι ενδείξεις δεν είναι προς αυτήν την κατεύθυνση και πάμε στη μοναδική συνεργασία, που δίνει λύση. Υπό μια προϋπόθεση, πασιφανή: ότι τρίτο κόμμα δεν θα είναι η Χρυσή Αυγή.

Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Μόνο αν συμπράξουν εκλογικά τα ενδιάμεσα (της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ) κόμματα: το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και η ΔΗΜΑΡ. Και με τα σημερινά δεδομένα αυτό δεν φαίνεται πιθανό. Ας αρχίσουμε ανάποδα.

Η ΔΗΜΑΡ πελαγοδρομεί και το μόνο που φαίνεται να απασχολεί τον Κουβέλη είναι αν θα είναι ξανά αρχηγός της. Υπάρχουν και οι αποχωρήσαντες (Λυκούδης κ.α), που θέλουν να σπρώξουν τους άλλους σε εκλογική συμπόρευση. Μακάρι να τα καταφέρουν.

Το Ποτάμι φαίνεται να έχει επιλέξει την οδό της αυτονομίας, πιστεύοντας ότι «οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου είναι ένα μήνυμα ότι θα είναι το μεγάλο κεντρώο κίνημα της χώρας» (δήλωση Θεοδωράκη στο «Βήμα»). Μάλλον πρόκειται για λαθεμένη ανάγνωση των δεδομένων. Οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν τίποτα «μεγάλο» στον χώρο του κέντρου, όπου αυτοτοποθετείται, τώρα πια, το Ποτάμι. Και οι ευρωεκλογές, που διέψευσαν τις μεγάλες προσδοκίες, οι οποίες είχαν καλλιεργηθεί από τις τότε δημοσκοπήσεις, είναι κοντά. Άρα, μικρό καλάθι.

Στο ΠΑΣΟΚ στασιμότητα. Μπορεί και οπισθοχώρηση, λόγω εσωτερικών κοκορομαχιών. Η συνεχώς αναγγελλόμενη «Δημοκρατική Παράταξη» μπορεί, τελικά, να μην έχει καμιά ιδιαίτερη εμβέλεια, αν οι άλλοι «παίκτες» του χώρου αρνηθούν να συμμετάσχουν.

Πάμε ξανά στη μεγάλη εικόνα. Αν τα κόμματα και οι κινήσεις του ενδιάμεσου χώρου επιλέξουν να παραμείνουν «μαγαζάκια», αντί να φτιάξουν ένα μεσαίο ή μεγάλο «μαγαζί», τότε ελλοχεύουν όλοι οι κίνδυνοι  που περιγράψαμε παραπάνω. Και τώρα δεν θα έχουμε ευρωεκλογές με χαλαρή ψήφο. Οι πολίτες γνωρίζουν ότι την επομένη πρέπει να σχηματισθεί κάποια κυβέρνηση. Η ψήφος θα είναι πιο σκληρή και πολωτική, έστω κι αν δεν θα φτάνει σε επίπεδα του παρελθόντος.

Άρα, τα ενδιάμεσα «μαγαζάκια» δεν θα είναι ελκυστικά αν δεν προσφέρουν λύση. Θα επιζήσουν μεν κάποια, αλλά μπορεί να μην έχουν ρόλο. Αντίθετα, ένα μεγαλύτερο «μαγαζί» μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στα δύο πρώτα και, ταυτόχρονα, να αποτελέσει αναγκαίο κυβερνητικό εταίρο. Αλλιώς η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρουν τη λύση, είτε στην αυτοδυναμία είτε στη μεταξύ τους συνεργασία.

Αν οι κλειδοκράτορες των μικρών «μαγαζιών» επιμείνουν στον μικρομεγαλισμό τους, θα μείνουν με τα κλειδιά στο χέρι. Αλλά θα είναι κλειδιά σχεδόν άχρηστα.

protagon

Γιώργος Καρελιάς