Γιατί δεν φεύγουμε από το μνημόνιο

Οταν οι Βρυξέλλες «τραβάνε το μανίκι» στους, εκτός μνημονίων, Γάλλους και Ιταλούς που τους υποχρεώνουν να καταθέσουν προϋπολογισμούς να μην ξεφεύγουν από τους δημοσιονομικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δε Ιρλανδία βγαίνει στις αγορές, για να εξοφλήσει το ΔΝΤ, ένα ολόκληρο χρόνο μετά το τέλος του μνημονίου της, τα ελληνικά «σκισίματα» μνημονίων τον Δεκέμβριο δεν είναι για πανηγύρια αλλά για τα πανηγύρια… 

Ας το χωνέψουμε από σήμερα. Έχουμε ένα μήνα μπροστά μας μέχρι την σύνοδο του Eurogroup στις 8 Δεκεμβρίου. 

Εάν και αυτή την φορά αρχίσουμε να βαράμε καμπάνες κουρελιάζοντας πάλι τα μνημόνια ο νέος χρόνος θα μας βρει πάλι μέσα στην πολιτική κωλοτούμπα...

Θέλετε να το πείτε «προληπτική γραμμή στήριξης» για να μην μας ξυνοφαίνεται. Θέλετε να το πείτε «επιτήρηση» μιας και το έχουμε συνηθίσει από το 2003 και μετά. Θέλετε να το πείτε «διακριτική επιστασία» για να μην αποκλίνουμε από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή, δεν έχει καμιά σημασία.

Εάν η χώρα το εννοεί ότι επιθυμεί να ανακτήσει την αξιοπιστία της στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική κοινότητα, στην οποία είναι γνωστή εδώ και 40 χρόνια μόνο ως κράτος μπαταχτσής που ζει μόνο με δανεικά, με κλοπιμαία των Ταμείων της Ε. Ε, και με «εσωτερικό δανεισμό» προερχόμενο από διαφθορά, μίζες και κλοπιμαία,  οφείλει να σταθεί στα δικά της ποδάρια και όχι στα δανεικά. 

Πρώτο βήμα είναι να δεχθούμε πως στην Ελλάδα πραγματική μεταρρύθμιση είναι μόνο μία. Η απεμπλοκή της πολιτικής από την οικονομία ώστε το οικονομικό πρόβλημά μας να σταματήσει να είναι καθαρά πολιτικό.

Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα είναι να περιορισθεί το κράτος μόνο στην εφαρμογή των σχεδίων του και στην παρακολούθηση της τήρησης της νομοθεσίας του με τις δυνατότητες που παρέχει η τεχνολογία και η πληροφορική και όχι με τα «μαγαζάκια» των ελεγκτών. 

Μεταρρύθμιση είναι να σταματήσει το κράτος να παριστάνει τον επιχειρηματία όταν αποδεδειγμένα έχει αποτύχει και έχει καταστρέψει οικονομικά φορολογούμενους και οικονομία. 

Τι μεταρρύθμιση όμως να περιμένεις από μία κυβέρνηση η οποία διαχειρίζεται το χρέος και την κρίση μόνο με λογιστική επιτυχία αλλά σε βάρος κάθε προοπτικής ανάπτυξης; 

Τι μεταρρύθμιση να περιμένεις από μια υποψήφια κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, που με σαφέστατο τρόπο υπόσχεται παραμονή στη λογική του κράτους - μπαταχτσή που δανείζεται και δεν πληρώνει, πιστεύοντας ότι μπορούμε να συνεχίσουμε ανάπτυξη με δανεικά;

Εάν δεν σταματήσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας να είναι πολιτικό, αποκλείεται να σταθούμε στα δικά μας ποδάρια ακόμη και αν γίνουν τέσσερα. 

Αν διαβάσουμε (με την δική τους γλώσσα) την «κολακευτική» χθεσινή έκθεση της Κομισιόν για τα αποτελέσματα της οικονομίας ενόψει εξόδου από τα μνημόνια θα δούμε ότι τα πράγματα δεν είναι για πανηγυρισμούς. 

Η Κομισιόν βλέπει επιστροφή στην ανάπτυξη, σχεδόν μηδενικό δημοσιονομικό έλλειμμα το 2015 (-0,1% του ΑΕΠ) και πλεόνασμα από το 2016 στο 1,3% του ΑΕΠ (προοιωνίζοντας έτσι και αποδοχή του προσχεδίου του προϋπολογισμού μας). Βλέπει επίσης ισχυρή πτώση της ανεργίας στο 25% το 2015 και στο 22% το 2016, λόγω (λέει) της ανάκαμψης των επενδύσεων, της συνέχισης των προγραμμάτων απασχόλησης των συνεχιζόμενων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που επιτρέπουν στις επενδύσεις να κερδίζουν έδαφος …». 

Η «ορθή μετάφραση» δείχνει πως τα «χαριτωμένα», της έκθεσης, περί επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων που κερδίζουν έδαφος έχουν μόνο τεχνοκρατική αξία γιατί ούτε επενδύσεις είχαμε ούτε μεταρρυθμίσεις εκτός από το γενικό φορολογικό γονάτισμα και την στάση πληρωμών του κράτους για να τα καταφέρει με το πλεόνασμα.

Ιδιαίτερη σημασία όμως έχει η επισήμανση (στην άκρως διπλωματική γλώσσα της Κομισιόν) ότι «… ανάπτυξη του ελληνικού ΑΕΠ μπορεί να γίνει χαμηλότερη των εκτιμήσεων, εάν η αβεβαιότητα για την εφαρμογή της πολιτικής έχει μια ισχυρότερη των εκτιμήσεων επίδραση στην εμπιστοσύνη και στις επενδύσεις ή εάν οι γεωπολιτικές εξελίξεις έχουν μια μεγαλύτερη του αναμενόμενου επίδραση στην περιοχή. Και υψηλότερη μόνο αν η εμπιστοσύνη των επενδυτών αυξηθεί λόγω επιτυχημένης αντιμετώπισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των θετικών αποτελεσμάτων της αξιολόγησης των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ.» 

Τι λέει η Κομισιόν με άλλα λόγια; 

Πριν σκίσετε τα μνημόνια… ρίξτε την ανεργία και με επενδύσεις. Δώστε τραπεζικό χρήμα. Και, πάνω απ΄ όλα, κάντε επενδύσεις και εξαγωγές. Διαφορετικά ή αφήστε τα μνημόνια ή βρείτε κάτι άλλο να τα αντικαταστήσετε γιατί εδώ θα είμαστε και πάλι;

Και εμείς απαντάμε. Εάν δεν βρούμε τους 180 για τον Πρόεδρο θα πάμε για εκλογές γιατί δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε…. Και μετά θα ανεβούμε στις Βρυξέλλες να σας σπάσουμε τα μούτρα. Τα μνημόνια πάντως θα τα σκίσουμε γιατί στις εκλογές και κάτι πρέπει να λέμε στους ιθαγενείς όταν τους πετάμε τα κόκαλα…

Του Γιώργου Κράλογλου

Capital