Η θεωρία του ώριμου φρούτου δεν θα λύσει τα προβλήματα

Πολλοί αναρωτιούνται πότε θα τελειώσει το μαρτύριο που τυραννά την Ελλάδα. Η απάντηση είναι όταν αλλάξουμε τρόπους, θεσμούς, μυαλά και πολιτικό σύστημα (λέω εγώ).

Όχι αγαπητέ αναγνώστη, δεν είναι κυκλικής μορφής αυτή η κρίση, όπου με την πάροδο του χρόνου θα περάσει. Δεν είναι απλά μια κρίση προσαρμογή της αγοράς στις υπερβολές του προηγούμενου κύκλου. Έχουμε προ πολλού ξεπεράσει αυτό το στάδιο.

Αυτή η κρίση θα είναι διαρκείας, μέχρι να διευθετηθούν, να τακτοποιηθούν και να αναιρεθούν οι λόγοι που μας οδήγησαν στο σημερινό τέλμα.

Ορισμένες μελέτες αναφέρουν ότι θα περάσουν δεκαετίες για να βγούμε από αυτή την κρίση. Η αλήθεια είναι ότι θα περάσουν δεκαετίες, αν η τροχιά ανάπτυξης παραμείνει αυτή που είναι σήμερα. Αν για κάποιο λόγο επιταχυνθούν οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν

και είναι περισσότερες από αυτές που θέλει η τρόικα να κάνουμε- τότε τα μοντέλα που κάνουν λόγο για δεκαετίες στο σημερινό τέλμα πάνε στράφι.

Με λίγα λόγια, είναι στο χέρι μας να επιταχυνθεί η ανάκαμψη και να δούμε ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο από αυτό που έχουμε σήμερα. Δεν θα έρθει εξ’ ουρανού και από μόνο του και να είσαστε σίγουροι ότι δεν θα έρθει αποκλειστικά με τη βοήθεια της Ευρώπης (που ευτυχώς την έχουμε ακόμα).

Αλλά ποιος πολιτικός, ποιο κόμμα, ποια παράταξη έχει ένα τέτοιο σχέδιο, που να μπορεί να το βάλει σε λειτουργία και να βγούμε από το σημερινό τέλμα;

Εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω κάποιο κόμμα, από τα σημερινά κόμματα που είναι σήμερα στη βουλή, που να μπορεί να αναλάβει μια τέτοιο πρωτοβουλία. Ναι μεν όλοι έχουν καλές προθέσεις και όλα τα κόμματα θέλουν το καλό αυτού του τόπου, άλλα επίσης θέλουν περισσότερο να κυβερνήσουν με σκοπό να κυβερνήσουν, γνωρίζοντας και οι ίδιοι ότι δεν έχουν λύση.

Και η αλήθεια είναι ότι ακόμα και σήμερα, ο μέσος πολίτης δυστυχώς αγκιστρώνεται από τον πρώτο λαϊκιστή πολιτικό

 ή κόμμα που θα του χαϊδέψει τα αυτιά, μέχρι να απογοητευτεί για άλλη μία φορά και να δοκιμάσει τον επόμενο λαϊκιστή (και άσχετο) πολιτικό, που ξαφνικά θα βγει ο επόμενος σταρ στα ΜΜΕ.

Και μέσα σε όλα αυτά, κανείς δεν ξέρει τι θα μπορούσε να γίνει στο ενδιάμεσο, με την πολιτική και οικονομική ρευστότητα που θα κυριαρχεί.

Διότι αγαπητέ αναγνώστη, η θεωρία του ώριμου φρούτου δεν λειτουργεί. Δεν έχει κανένα νόημα να δοκιμάσουμε κάποιους άλλους, αν αυτοί οι άλλοι δεν λένε κάτι που να είναι πραγματοποιήσιμο, λογικό (να επαληθεύεται με τα νούμερα) και να μπορεί να σταθεί στην πραγματική αγορά, με σκοπό να μπορεί λειτουργήσει η αγορά.

Τι νόημα έχει να δοκιμάσουμε κάποιους άλλους, αν αυτοί οι κάποιοι άλλοι θα κάνουν πειράματα που ενδέχεται να κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα;

Δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου να περιμένουμε πότε θα έρθει κάποιος που να αποφασίσει να βάλει τάξη στα των διαρθρωτικών αλλαγών που πρέπει να γίνουν. Έπρεπε να είχαν γίνει χτες και σήμερα να προσδοκούμε την ανάκαμψη. Έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα, έχουμε χάσει και την ελπίδα.

Παρομοίως, δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου να περιμένουμε πότε θα διαγραφούν οι προβληματικές πιστώσεις στους τραπεζικούς ισολογισμούς, και πότε οι τράπεζες θα αναπληρώσουν αυτές τις χασούρες, με σκοπό να μπορεί να δανείσει ξανά το τραπεζικό σύστημα.

Διότι αν περάσουν δεκαετίες και εξακολουθούμε να είμαστε στο σημερινό χάλι, τότε πράγματι θα επαληθευτούν οι μελέτες και οι εκτιμήσεις ότι το 2050 ο πληθυσμός της Ελλάδος θα έχει μειωθεί σε 7,5 εκατ. ψυχές.

Η κατάληξη είναι ότι η θεωρία του ώριμου φρούτου δεν θα λειτουργήσει, διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου. Και η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα παίζει το παιχνίδι του ώριμου φρούτου από τότε που θυμάμαι.

Είναι στο χέρι των πολιτών να διακρίνουν ποιοι παίζουν το παιχνίδι του ώριμου φρούτου και ποιοι μπλοκάρουν την οπουδήποτε αλλαγή που πάει να γίνει σε αυτή τη χώρα. Αν ο πολίτης δεν μπορεί να διακρίνει αυτή τη συμπεριφορά, τότε δεν θα κάνουμε τίποτα και καμία βελτίωση δεν θα δούμε, διότι ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας σε αυτή την κρίση.

Απλά περιμένοντας πότε θα κουραστούν οι πολίτες από το ένα κόμμα για να έρθει το άλλο δεν θα λύσει το πρόβλημα.

Διότι για να κάνει κάτι το θετικό, το επόμενο κόμμα, θα πρέπει τουλάχιστον στα χαρτιά να έχει κάτι διαφορετικό να πει, που να έχει σχέση με την πραγματικότητα των αριθμών και τη λειτουργία της αγοράς συγκριτικά με τα σημερινά κόμματα. Και εγώ τουλάχιστον, δεν το διακρίνω αυτό ακόμα.

Του Γιώργου Καισάριου

Capital