Βουλώστε (το) και σώστε.

Παραδέχομαι ότι το να λες σε πολιτικούς να πάψουν να μιλάνε, έστω για λίγο διάστημα, είναι σαν να υποχρεώνεις τις πάπιες να μην μπαίνουν στο νερό. Όμως, αν το νερό είναι καυτό, οι πάπιες δεν θα μπουν μέσα. Γιατί οι πολιτικοί να μην καταλαβαίνουν ότι, μιλώντας ανεύθυνα για πράγματα που δεν πρέπει, μπορεί να καούν και μάλιστα ανεπανόρθωτα;

Ο Σαμαράς, που τις προάλλες έπλεξε το εγκώμιο του Καραμανλή (του μακαρίτη), πώς είναι δυνατόν να μη θυμάται την παροιμιώδη ρήση του ότι «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται»; Γιατί τον έπιασε τέτοια πρεμούρα να προαναγγείλει την «έξοδο» του ΔΝΤ και τα συναφή; Γιατί δεν υπολόγισε ότι μπορεί η αντίδραση των αγορών να ήταν αρνητική σε βαθμό που να απειλεί με ματαίωση το εγχείρημα;

Η απάντηση είναι εμφανής. Ο δημοσκοπικός πανικός. Βλέποντας ότι η διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται ξεφούρνισε το «τέλος του Μνημονίου», το «διώχνουμε το ΔΝΤ» και τα παρόμοια. Είναι ν’ απορεί κανείς με την «ανάλυση» που κάνουν τα επιτελεία τους. Προφανώς πίστεψαν ότι, αν τα πουν αυτά, οι ερωτώμενοι στα γκάλοπ θα σπεύσουν να δηλώσουν άλλα από αυτά που δηλώνουν μέχρι σήμερα.

Και δεν σκέφθηκαν το απλό. Ότι τέτοιες εξαγγελίες, που δεν περιέχουν τίποτα το χειροπιαστό, περνάνε απαρατήρητες σε μη εκλογική περίοδο. Αντίθετα, αν απέφευγαν τις πομπώδεις εξαγγελίες και προετοίμαζαν συστηματικά και σοβαρά αυτό που επιδιώκουν, θα είχαν πολλές πιθανότητες να αποκομίσουν -πρώτα δημοσκοπικά και μετά εκλογικά- κέρδη στην ώρα τους. Τώρα, έτσι όπως τα κατάφεραν, όλα μπορεί να τους γυρίσουν μπούμερανγκ.

Όσο είναι καιρός, λοιπόν, ας το βουλώσουν. Γιατί η συνεχής φλυαρία -και η κινδυνολογία για τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ, πέντε μήνες πριν από τις πιθανολογούμενες εκλογές- είναι σκέτη ανοησία. Και θα καταλήξει στην πολιτική αυτοχειρία (τους).

Από την άλλη, οι του ΣΥΡΙΖΑ διαπράττουν το ίδιο λάθος από την ανάποδη. Είναι ν’ απορεί κανείς και με τη δική τους «ανάλυση». Σε τι αποβλέπουν; Προηγούνται καθαρά στις δημοσκοπήσεις. Και το πιθανότερο είναι ότι, ακόμα και χωρίς να κάνουν τίποτα, θα κόψουν πρώτοι το νήμα τον Μάρτιο. Εκτός αν δεν πιστεύουν ότι θα γίνουν εκλογές, οπότε τα πράγματα αλλάζουν. Όμως, αν το πιστεύουν, πρέπει ν’ αλλάξουν τακτική. Να πάψουν τη μια να σκίζουν τα Μνημόνια, την άλλη να το διαπραγματεύονται, τη μια να κουρεύουν το χρέος και την άλλη να το παγώνουν.

Αντί να φλυαρούν ασυστόλως, καλύτερα είναι να στέλνουν συχνότερα τον Σταθάκη στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον. Και να μετά να αναλύουν όσα τους μεταφέρει, για να ξέρουν τι τους περιμένει.

Διότι, αν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος την πατήσουν με την «έξοδο» από το Μνημόνιο, θα χάσουν οριστικά και θα παραδώσουν την καυτή πατάτα στον Τσίπρα. Όπως ο Καραμανλής την παρέδωσε το 2009 στον Γιώργο Παπανδρέου και είδαμε τη συνέχεια.

Για διαφορετικούς λόγους η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν συμφέρον να κάνουν ένα μορατόριουμ λίγων μηνών στο θέμα αυτό. Ας τσακώνονται για τα υπόλοιπα. Διαφορετικά, βλάπτουν και οι δυο τους τη Συρία το ίδιο. Και θα τη βλάψουν κι άλλο.

Γιώργος Καρελιάς

Protagon